พลวัตของระบบ : การวิเคราะห์การใช้โลหิตของโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างพลวัตของระบบจำลองพฤติกรรมการใช้โลหิตของโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์และหาแนวทางในการลดการสูญเสียโลหิต ขั้นแรกของการดำเนินการวิจัย เริ่มจากการศึกษาระบบการจัดการของธนาคารโลหิตรวบรวมข้อมูลทางสถิติ และสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง เพื่อวิเคราะห์หาปัจจัยที่มีผลกระทบต่อระบบจากนั้นจึงได้ออกแบบและสร้างแบบจำลองการใช้โลหิตครบส่วนของโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ในช่วงเดือนสิงหาคมถึงเดือนธันวาคม 2544 จากการวิเคราะห์แบบจำลองที่สร้างขึ้นเพื่อหาแนวทางในการลดการสูญเสียโลหิต ปัจจัยที่มีผลต่อจำนวนโลหิตหมดอายุที่เลือกนำมาพิจารณา ได้แก่ ระดับคงคลังที่ธนาคารโลหิตกำหนดไว้และระยะเวลาในการคืนโลหิตที่เตรียมไว้แต่ไม่ได้นำไปใช้ ผลจากการปรับเปลี่ยนระดับคงคลังที่กำหนดของโลหิตหมู่ 0 และ B จาก 30 หน่วยเป็น 10 หน่วย จะสามารถลดจำนวนโลหิตหมดอายุลงได้ร้อยละ 37.6 และ 52.5 ตามลำดับ โลหิตหมู่ A เมื่อลดระดับคงคลังลงจาก 20 หน่วยเหลือ 10 หน่วย จะสามารถลดจำนวนโลหิตหมดอายุได้ร้อยละ 28.66 สำหรับโลหิตหมู่ AB เมื่อลดระดับคงคลังจาก 10 หน่วยเหลือ 5 หน่วย สามารถลดจำนวนโลหิตหมดอายุได้ร้อยละ 24 ซึ่งเมื่อลดระดับคงคลังที่กำหนดของโลหิตแต่ละหมู่ การขาดแคลนโลหิตจะมีค่าเพิ่มขึ้นแตกต่างกันไปในแต่ละช่วงเวลา สำหรับการลดระยะเวลาในการคืนโลหิต โดยการกำหนดให้คืนโลหิตภายใน 1 วัน จะทำให้โลหิตหมู่ O, B, A และ AB มีจำนวนโลหิตหมดอายุลดลงร้อยละ 33.27, 40.9, 32.3 และ 10.8 ตามลำดับ