ยาแพนโตพราโซลในขนาด 4 มก. ต่อ ชม. เทียบกับแรนิทิดีนในการลดการเกิดเลือดออกซ้ำในแผลเป็ปติค

Abstract

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาว่ายา Pantoprazole ในขนาดตํ่า (40 มก. ฉีดเข้าเส้นและหยดต่อในขนาด 4 มก./ ชั่วโมง) ให้หลังจากทำการส่องกล้องเพื่อการหยุดเลือดจากแผลเป็ปติคนั้นจะสามารถลด การเกิดเลือดออกซํ้าในแผลเป็ปติคได้หรือไม่ เมื่อเทียบกับยา ranitidine (50 มก. ฉีดเข้าเส้นต่อด้วย 50 มก. ฉีดเข้าเส้นทุก 8 ชั่วโมง) วิธีการศึกษา คนไข้ทั้งหมด 52 คน ซึ่งได้รับการส่องกล้องรักษาแผลเลือดออกสำเร็จเข้าร่วมงานวิจัยนี้ โดยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มแบบสุ่ม กลุ่มแรก 24 คน ได้รับ Pantoprazole ในขนาด 40 มก. ฉีดเข้าเส้นและหยดต่อในขนาด 4 มก./ชั่วโมงกลุ่มที่ลอง 28 คนได้รับ Ranitidine ในขนาด 50 มก. ฉีดเข้าเส้นต่อด้วย 50 มก. ฉีดเข้าเส้นทุก 8 ชั่วโมง เป็นการศึกษาเชิงทดลอง ดูผลการศึกษาคือเลือดออกซํ้าที่เวลา 72 ชั่วโมง ผลการศึกษา พบลักษณะของแผลที่มีความเสี่ยงสูงในการเกิดเลือดออกซํ้า ในกลุ่ม pantoprazole และกลุ่ม ranitidine ดังนี้ spurting hemorrhage 6 และ 4, oozing hemorrhage 3 และ 7 และ non bleeding visible vessel 15 และ 17 ตามลำดับ ที่เวลา 72 ชั่วโมง พบว่าไม่มีแผลเลือดออกซํ้าเลยในกลุ่ม pantoprazole เมื่อเทียบกับในกลุ่ม ranitidine มีแผลเลือดออกซํ้า 4 รายคิดเป็นร้อยละ 14.29 แต่ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.075) สรุป ในการศึกษานี้ ยา pantoprazole ในขนาดตํ่าดูเหมือนจะลดการเกิดเลือดออกซํ้าในแผลเลือดออกเป็ปติค เมื่อเทียบกับ ranitidine อย่างไรก็ดีเนื่องจากจำนวนคนไข้ยังค่อนข้างน้อยจึง สมควรที่จะเก็บจำนวนคนไข้เพิ่มเติม ก่อนที่จะสรุปถึงประสิทธิภาพของยาตัวนี้