กฎหมายความรับผิดในผลิตภัณฑ์ : รูปแบบที่เหมาะสมสำหรับประเทศไทย

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มุ่งศึกษาแนวความคิดและพัฒนาการที่เกี่ยวข้องกับกฎหมายความรับผิดในผลิตภัณฑ์จากต่างประเทศและยังวิเคราะห์ถึงปัญหาที่เกิดขึ้นจากการบังคับใช้กฎหมายดังกล่าวในต่างประเทศและปัญหาที่จะเกิดขึ้นกับบุคคลที่เกี่ยวข้องหากมีการนำมาบังคับใช้ในประเทศไทยเพื่อหารูป แบบที่เหมาะสมในการนำมาปรับใช้ในการจัดทำกฎหมายของประเทศไทยต่อไป ผลการศึกษาพบว่าในต่างประเทศเดิมมีการใช้หลักความรับผิดเด็ดขาดในความเสียหายที่เกิดจากการใช้ผลิตภัณฑ์ซึ่งก่อให้เกิดภาระต่อผู้ประกอบธุรกิจมากเกินไป ต่อมากฎหมายความรับผิดในผลิตภัณฑ์จึงพัฒนาแนวทางเป็น 2 ระบบคือระบบฟ้องร้องคดีซึ่งยังคงใช้หลักความรับผิดเด็ดขาดและ ระบบกองทุนประกันความเสียหาย ที่กำหนดให้ผู้ประกอบธุรกิจและผู้บริโภคต่างมีส่วนร่วมในการจ่ายเงินสมทบเข้ากองทุน ระบบนสามารถนำมาใช้รวมกันกับระบบฟ้องคดีได้ด้วยการจำแนกผลิตภัณฑ์ที่มีโอกาสที่จะก่อใหเกิดความเสียหายให้แก่ผู้บริโภค เช่น เวชภัณฑ์, ยา, อาหาร, เครื่องดื่ม, รถยนต์และ จัดตั้งกองทุนประกันความเสียหายกับผลิตภัณฑ์ดังกล่าวโดยแหล่งที่มาของทองทุนมาจากผู้ประกอบการและผู้บริโภค การใช้ระบบกองทุนประกันความเสียหายจึงเป็นทางออกที่สร้างสมดุลมิให้ภาระตกอยู่กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมากเกินไป แม้ว่ากฎหมายความรับผิดในผลิตภัณฑ์จะทำให้สินค้ามีราคาสูงขึ้น แต่ทำให้ผู้บริโภคมีความมั่นใจในความปลอดภัยจากการใช้สินค้าเพิ่มมากขึ้นเช่นกัน ส่วนในประเทศไทยปัจจุบันมีร่างกฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดในผลิตภัณฑ์อยู่ในระหว่างการพิจารณายังมิได้ประกาศใช้บังคับ การศึกษาครั้งนี้จึงพยายามเสนอรูปแบบในการนำระบบฟ้องร้องคดีและระบบกองทุนประกัน ความเสียหายมาใช้ร่วมกันซึ่งผู้เขียนเชื่อว่าเหมาะสมและเป็นธรรมต่อทั้งผู้ประกอบธุรกิจและผู้บริโภคในประเทศไทย