การศึกษาข้อบกพร่องของข้อกำหนดในสัญญาจ้างงานก่อสร้างราชการ

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการศึกษาถึงข้อบกพร่องหรือความไม่ชัดเจนของข้อกำหนดในสัญญาจ้างงานก่อสร้างราชการ ตามแบบแนบท้ายระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการพัสดุ พ.ศ. 2535 ซึ่งก่อให้เกิดปีญหาระหว่างคู่สัญญาทั้งสองฝ่ายในการดำเนินการก่อสร้าง และเป็นอุปสรรคกระทบต่อการบริหารงานก่อสร้าง โดยแบ่งการวิเคราะห์ออกเป็น 4 ด้านด้วยกัน คือ ด้านคุณภาพ ด้านต้นทุนและการเงิน ด้านเวลา และด้านสิทธิและหน้าที่ของคู่สัญญา การศึกษาทำโดยการรวบรวมข้อมูลเอกสาร ข้อหารือ ข้อวินิจฉัย ตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2535- พ.ศ. 2542 จากหน่วยงานภาครัฐที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาเรื่องระเบียบปฏิบัติ การตีความ การร้องทุกข์ อันเนื่องมาจากการใช้สัญญาจ้างงานราชการ จำนวน 3 แห่ง คือ สำนักกฎหมายและระเบียบกลาง สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรีสำนักงานอัยการสูงสุด และสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา เพื่อทำการศึกษาและวิเคราะห์หาข้อกำหนดในแบบ สัญญาจ้างที่เป็นสาเหตุของปีญหาที่เกิดขึ้นระหว่างคู่สัญญา ในการวิเคราะห์ได้ใช้เกณฑ์เปรียบเทียบจากเงื่อนไขของสัญญาสำหรับงานก่อสร้างทางวิศวกรรมโยธาของสหพันธ์วิศวกรที่ปรึกษานานาชาติ (International Federation of Consulting Engineers - FIDIC) ฉบับปี 1987 มาเป็นแนวทางในการปรับปรุงแก้ไข จากผลการศึกษาพบว่า ปัญหาที่เกิดเนื่องจากการใช้สัญญาจ้างงานราชการมาจาก ข้อกำหนดในแบบสัญญาจ้างบางส่วนมีความไม่ชัดเจนในการปฏิบัติ บางส่วนมีเนื้อหาสาระไม่รัดกุมเพียงพอ นอกจากนี้ สัญญาจ้างราชการยังขาดหรือไม่มีสาระสำคัญบางประการที่ทำให้คู่สัญญาทั้งสองฝ่ายขาดหลักเกณฑ์การปฏิบัติหลายประการ ซึ่งส่งผลให้การดำเนินการก่อสร้างเกิดความไม่ราบรื่น ผู้วิจัยได้เสนอแนะแนวทางการปรับปรุงแก้ไขความไม่ชัดเจน ความไม่ รัดกุม รวมถึงเพิ่มเติมสาระสำคัญที่จำเป็นบางประการเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว