ความผิดปกติทางจิตเวช และปัจจัยทางจิตสังคมของผู้ถูกกล่าวหาคดีฆ่าผู้อื่นที่ถูกส่งมาตรวจวินิจฉัยทางนิติจิตเวช

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาความผิดปกติทางจิตเวชของผู้ถูกกล่าวหาคดีฆ่าผู้อื่นที่ถูกส่งมาตรวจวินิจฉัยทางนิติจิตเวช และศึกษาปัจจัยทางจิตสังคมที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติทางจิตเวช กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย ผู้ถูกกล่าวหาคดีฆ่าผู้อื่นจำนวน 15 ราย เป็นผู้ป่วยใหม่ 14 ราย ผู้ป่วยเก่า 1 ราย ที่มีอายุอยู่ในช่วง 23-48 ปี ซึ่งรับไว้ตรวจวินิจฉัยทางนิติจิตเวช ณ สถาบันกัลยาณ์ราชนครินทร์ ช่วงเดือนมกราคม ถึง กรกฎาคม 2546 รวบรวมข้อมูลโดยผู้วิจัยด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก การจดบันทึก และบันทึกเสียง ตลอดจนการสังเกตพฤติกรรมของกลุ่มตัวอย่าง และการสัมภาษณ์เพิ่มเติมจากญาติ เพื่อความสมบูรณ์ของข้อมูล ตามหัวข้อคำถามที่สร้างขึ้นซึ่งเป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบกึ่งมีโครงสร้าง ได้แก่ ประวัติพัฒนาการ รูปแบบการเลี้ยงดู ความสัมพันธ์ในครอบครัว แรงสนับสนุนทางสังคม ความเครียด ประวัติการเจ็บป่วยทางจิตเวช และการรักษา ประวัติการเจ็บป่วยทางกาย ประวัติการใช้สารเสพติด พฤติกรรมการก่อคดี ประวัติการเจ็บป่วยทางจิตเวชในครอบครัว และประวัติการใช้สารเสพติดของบิดามารดา หรือผู้เลี้ยงดู วิเคราะห์ ข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึก ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของข้อมูลที่ได้มาสรุปโยงความสัมพันธ์เชิงเหตุผล ในการอธิบายการกระทำผิดของกลุ่มตัวอย่าง ผลการวิจัยพบว่า ผู้ถูกกล่าวหาคดีฆ่าผู้อื่น ทุกรายมีประวัติป่วยเป็นโรคทางจิตเวช แต่ไม่ได้รับการรักษาทางจิตเวชก่อนกระทำผิด ส่วนใหญ่เคยได้รับการรักษาตามพื้นบ้าน ในรายที่ได้รับการรักษาตามพื้นบ้าน ซึ่งทำให้เกิดความทุกข์ทรมาน จะมีอาการทางจิตกำเริบมากขึ้น สำหรับผลการวินิจฉัยโรคพบว่าป่วยเป็นโรคจิตเภทชนิดหวาดระแวง 7 ราย ส่วนใหญ่ขณะประกอบคดีไม่รู้ผิดชอบ มีดเป็นอาวุธที่ถูกนำมาใช้ในการกระทำผิดมากที่สุด ส่วนใหญ่ ผู้ถูกฆ่าคือสมาชิกในครอบครัว และบุคคลใกล้ชิด กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่กระทำผิดจากอาการทางจิต ซึ่งเป็นช่วงที่มีอาการทางจิตกำเริบ และมีการกระตุ้นทางอารมณ์ โดยเฉพาะการทะเลาะวิวาทกับคนในและนอก ครอบครัว กลุ่มตัวอย่าง 7 ราย หลงผิดว่าถูกผู้ตายกลั่นแกล้งปองร้าย ส่วนใหญ่มีอารมณ์โกรธ และมีพฤติกรรมแยกตัวเอง มีหูแว่ว 11 ราย เป็นเสียงสั่งให้ฆ่าผู้ตาย เสียงบอกว่าจะถูกผู้ตายฆ่า มีภาพหลอน 4 ราย เป็นภาพ ผู้ตายเป็นสัตว์ร้าย ได้แก่ เสือ งูเหลือม ยมบาล และ ภาพพระพรหม ภาพลวงตา 1 ราย พบในรายที่เสพกัญชา โดยเห็นใบหน้าผู้ตายเปลี่ยนเป็นใบหน้าผู้อื่น ซึ่งทำให้รู้สึกทนไม่ได้ ปัจจัยทางจิตสังคมพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ได้รับการเลี้ยงดูแบบปล่อยปละละเลย ถูกลงโทษอย่างรุนแรงในวัยเด็ก มีความสัมพันธ์ในครอบครัวที่แตกแยก จากการละทิ้งหน้าที่ หย่าร้าง และแยกทางกันของบิดามารดา ขาดแรงสนับสนุนจากครอบครัว และส่วนใหญ่มีประวัติการเจ็บป่วยทางจิตในครอบครัว