พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 : ศึกษากรณีการสนับสนุนทางการเงินแก่การก่อการร้าย

Abstract

วิทยานิพนธ์เล่มนี้มุ่งศึกษาแนวความคิดและหลักการของกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันและปราบ ปรามการสนับสนุนทางการเงินแก่การก่อการร้าย โดยเป็นการวิเคราะห์ประเด็นปัญหาของกฎหมายที่ใช้อยู่ ในประเทศไทยว่ายังไม่ครอบคลุมถึงรูปแบบของการสนับสนุนทางการเงินแก่การก่อการร้าย อันส่งผลให้ ผู้ปฏิบัติงานพบกับอุปสรรคในการป้องกันและปราบปรามองค์กรก่อการร้ายอย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังศึกษาถึงมาตรการทางกฏหมายที่เกี่ยวกับการต่อต้านการสนับสนุนทางการเงินแก่การก่อการร้ายโดยองค์กรใน ระดับสากล และในประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศออสเตรเลียด้วย ผลการศึกษาวิจัยพบว่า การก่อการร้ายในปัจจุบันนี้มีลักษณะที่เป็นการก่อการร้ายระหว่างประเทศมากขึ้น และรูปแบบการก่อการร้ายนั้นก็ได้ทวีความรุนแรงและได้สร้างความเสียหายให้กับชีวิตและทรัพย์สินของรัฐเป็น อย่างมาก ซึ่งส่งผลกระทบกับประชาคมโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มาตรการทางกฏหมายไม่ว่าจะเป็นประมวลกฏหมายอาญาและพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ.2542 ที่ได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมตาม ข้อมติคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติที่ 1373 ซึ่งมุ่งประสงค์ให้รัฐสมาชิกแก้ไขกฏหมายภายในเพื่อ สกัดกั้นการสนับสนุนทางการเงินแก่การก่อการร้าย รวมทั้งกฏหมายภายในของประเทศไทยที่เกี่ยวข้องกับการ ป้องกันและปราบปรามการก่อการร้ายนั้นยังไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอในเรื่องของการยืดหรือริบทรัพย์ที่จะใช้ ในการสนับสนุนการก่อการร้ายและที่ได้มาโดยการกระทำความผิดฐานก่อการร้าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งทรัพย์สิน ที่ใช้ในการสนับสนุนการก่อการร้ายซึ่งอาจมีแหล่งที่มาจากแหล่งเงินทุนที่ถูกกฏหมายและแหล่งเงินทุนที่ผิดกฏหมายก็ได้ จึงเป็นภาระของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องในการที่จะแสวงหาพยานหลักฐานมาพิสูจน์ร่องรอยทางการเงินที่มีความเกี่ยวพันกับองค์กรก่อการร้ายเพท่อจะได้ดำเนินการตามกฏหมายต่อไป นอกจากนี้ยังพบปัญหาใน เรื่องของการให้ความร่วมมือระหว่างประเทศและความร่วมมือระหว่างองค์กรต่าง ๆ ภายในประเทศด้วย ซึ่ง ปัญหาต่าง ๆ เหล่านี้กลายเป็นข้อจำกัดและอุปสรรคต่อการป้องกันและปราบปรามการก่อการร้ายในประเทศไทย จากสภาพปัญหาดังกล่าวข้างต้น ผู้เขียนเห็นว่าประเทศไทยควรแก้ไขบทบัญญัติของกฏหมายให้ครอบ คลุมถึงกระบวนการต่าง ๆ ที่จะเป็นการสนับสนุนทางการเงินแก่การก่อการร้าย รวมทั้งกำหนดมาตรการและหน่วยงานที่จะเป็นผู้ประสานงานในเรื่องของการให้ความร่วมมือทั้งภายในประเทศและในทางระหว่างประเทศ เพื่อให้ประเทศไทยสามารถบรรลุวัตถุประสงค์ในการป้องกันและปราบปรามการก่อการร้ายได้อย่างเต็มที่และมี ประสิทธิภาพ