การสร้างแผนภูมิพอร์เบซ์สำหรับเหล็กกล้าไร้สนิม 316L ในสารละลายที่มีคลอไรด์ผสมด้วยเทคนิคทางไฟฟ้าเคมี

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาอิทธิพลของคลอไรด์ที่ระดับความเข้มข้น 0, 50, 500 และ 5,000 พีพีเอ็ม ต่อการกัดกร่อนของเหล็กกล้าไร้สนิม 316L ในสารละลายอิ่มตัวด้วยออกซิเจนจากอากาศที่ค่าพีเอ็ช 2, 4, 6, 8, 10 และ 1 2 โดยใช้เทคนิคทางไฟฟ้าเคมี และนำข้อมูลที่ได้ไปสร้างแผนภูมิพอร์เบซ์ การเพิ่มปริมาณคลอไรด์ในสารละลายอิ่มตัวด้วยออกซิเจนจากอากาศ มีผลต่อการ เปลี่ยนแปลงค่าศักย์ไฟฟ้ากัดกร่อนและศักย์ไฟฟ้าพาสซิเวชั้นปฐมของเหล็กกล้าไร้สนิม 316 L อย่างไม่มีนัยสำคัญ แต่มีผลทำให้ศักย์ไฟฟ้ากัดกร่อนแบบรูเข็มและศักย์ไฟฟ้าป้องกันลดลง ซึ่งมีผลต่อรูปร่างแผนภูมิพอร์เบซ์ โดยพื้นที่พาสซิวิตี้จะลดลงซึ่งประกอบด้วยพื้นที่ชั้นฟิล์มพาสชีพไม่สมบูรณ์และพื้นที่ชั้นฟิล์มพาลชีพสมบูรณ์ แต่มีผลน้อยมากต่อการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่โลหะเสถียรและพื้นที่โลหะกัดกร่อนแบบสมํ่าเสมอ คลอไรด์มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ภายในแผนภูมิพอร์เบซ์ในสภาวะที่สารละลายมีสภาพเป็นกรดมากกว่าในสภาวะที่สารละลายมีสภาพด่าง จากการตรวจวิเคราะห์อิออนของธาตุที่เป็นส่วนผสมหลักของเหล็กกล้าไร้สนิม 316 L ในสารละลายในพื้นที่การกัดกร่อนแบบสมํ่าเสมอ พบเฟอร์ริกอิออน (Fe3+) ส่วนอิออนที่ตรวจพบในพื้นที่การกัดกร่อนแบบรูเข็มคือ เฟอร์รัสอิออน (Fe2+), เฟอร์ริกอิออน (Fe3+), โครมิกอิออน (Cr3+), นิกเกิลลัสอิออน (Ni2+) และ โมลิบเดตอิออน (MoO42-)