พัฒนาการการพากย์ภาพยนตร์ในประเทศไทย

Abstract

พัฒนาการของการพากย์ภาพยนตร์ในประเทศไทยมีปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการเปลี่ยน แปลงทั้งปัจจัยภายนอก ได้แก่ ปัจจัยทางด้านเทคโนโลยี, ปัจจัยด้านบทพากย์ภาพยนตร์, ปัจจัย ด้านประเภทของ ภาพยนตร์, ปัจจัยด้านประเภทของสื่อ และการครอบงำทางวัฒนธรรม และยังมี ปัจจัยภายในคือ ปัจจัยด้านนักพากย์ ทั้งหมดมีผลกระทบต่อการคงอยู่ของการพากย์ภาพยนตร์ในอนาคต ผลการวิจัยพบว่าปัจจัยเหล่านี้ส่งผลกระทบไปสู่รูปแบบและวิธีการพากย์ในแต่ละยุค สมัย ซึ่งมีปัจจัยทางด้านเทคโนโลยีเป็นตัวแบ่งซึ่งสามารถแบ่งได้ 5 ยุคคือ ยุคภาพยนตร์เงียบ, ยุค ภาพยนตร์เสียง, ยุคกำเนิดโทรทัศน์ , ยุคบันทึกเสียงและ ยุคบันทึกเสียงโดยการคัดเลือกเสียง (Voice Casting) โดยการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ส่งผลไปถึงประสิทธิภาพของวิธีการพากย์, คุณ ภาพของงานพากย์ และตัวนักพากย์เอง และเนื่องจากความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีนี้เองจึง ทำให้ คุณภาพของการพากย์ลดลงจากเดิม เพราะการเรียกร้องทักษะเฉพาะตัวของนักพากย์เริ่มไม่มี ความจําเป็นอีกต่อไป นอกจากนั้นยังพบว่า การพากย์ภาพยนตร์จะคงอยู่ต่อไปในอนาคต เนื่องจากบริบทของสังคมไทยที่ผู้ชมยังมีการศึกษาน้อย จึงนิยมภาพยนตร์ที่มีการพากย์มากกว่า เพราะการ บรรยายอักษรใต้ภาพไม่สามารถเข้ามาทดแทนการพากย์ภาพยนตร์ และเนื่องจากการพากย์ไม่ มีกระบวนการฝึกสอนอบรมที่เป็นระบบ จึงทำให้นักพากย์ไม่มีโอกาสเรียนรู้และมีคุณภาพลดลง ในขณะเดียวกัน นักพากย์เป็นปัจจัยสำคัญที่ต้องปรับตัวตามความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และ ไม่ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงไป อย่างไร นักพากย์ยังคงเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้การพากย์คงอยู่