แนวทางการปรับปรุงที่อยู่อาศัยสำหรับคนพิการโรคเรื้อน สถานสงเคราะห์ และฟื้นฟูผู้ป่วยโรคเรื้อน โรงพยาบาลพระประแดง

Abstract

สถานสงเคราะห์ผู้ป่วยโรคเรื้อน โรงพยาบาลพระประแดง จ.สมุทรปราการ จัดตั้งขึ้นเพื่อให้การรักษาและสงเคราะห์ด้านที่อยู่อาศัยสำหรับผู้ป่วยโรคเรื้อนที่พิการจำนวน 933 คน ในปัจจุบันที่อยู่อาศัยส่วนใหญ่ มีสภาพเก่า ทรุดโทรม และคับแคบ รวมทั้งมีสภาพแวดล้อมไม่เหมาะสม สถานสงเคราะห์ฯจึงมีแผนการปรับปรุงและก่อสร้างที่อยู่อาศัยให้ดียิ่งขึ้น การศึกษาครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อหาแนวทางในการออกแบบ และปรับปรุงที่อยู่อาศัยปัจจุบันและก่อสร้างใหม่ให้เหมาะสมกับสภาพผู้ป่วยโรคเรื้อน โดยศึกษาสภาพที่อยู่อาศัยและการอยู่อาศัยในปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการ โดยใช้วิธีการสำรวจสภาพพื้นที่ สังเกตการณ์ สัมภาษณ์ผู้ป่วย และการศึกษามาตรฐานลักษณะตัวอย่าง ที่อยู่อาศัยสำหรับคนพิการและผู้ป่วยโรคเรื้อน และทฤษฎีที่เกี่ยวข้องนำมาวิเคราะห์เพื่อเสนอแนวทางในการปรับปรุงต่อไป จากการศึกษาพบว่าอาคารไม้รุ่นเก่า มีสภาพเสื่อมโทรมรอการรื้อถอน ส่วนอาคารที่สร้างใหม่เป็นอาคาร คสล.ขนาดสูง 3 ชั้น มีห้องพัก 52 ห้อง แต่ละห้องมีพื้นที่ 14 ตร.ม. ประกอบด้วยพื้นที่อเนกประสงค์ ห้องน้ำและระเบียง ทางเดินเป็นแบบ Double Loaded Corridor สภาพอาคารดังกล่าวไม่เหมาะสมและมีปัญหาการระบายอากาศ เนื่องมาจากการจัดวางผังบริเวณ ผังอาคารและทางเดิน ปัญหาแสงสว่างภายในอาคาร เนื่องจากการจัดผังห้องและทางเดิน รวมทั้งตำแหน่งและขนาดของช่องแสง ปัญหารูปแบบอาคารและวัสดุอุปกรณ์ ได้แก่เป็นอาคารสูงสามชั้น เลือกใช้วัสดุอุปกรณ์ไม่เหมาะกับสภาพความพิการทางร่างกาย และปัญหากับสภาพทางสังคม เนื่องจากการออกแบบ ไม่ส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยด้วยกัน เพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว มีข้อสรุปว่าควรปรับปรุงผังบริเวณ ผังพื้น รูปแบบอาคาร ผังห้องพัก วัสดุอุปกรณ์ และรายละเอียด เพื่อให้อาคารมีการระบายอากาศที่ดี มีแสงสว่างพอเพียง ใช้สอยพื้นที่สะดวกแม้จะเป็นผู้พิการ สอดคล้องกับการอยู่อาศัย ความต้องการทางกายภาพและด้านจิตใจ อนึ่งผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะให้ทำการศึกษารายละเอียด ด้านเศรษฐกิจ สังคม ที่สอดคล้องกับสภาพทางกายภาพที่ได้ศึกษามา