ภาวะการเจ็บป่วยของสตรีวัยเจริญพันธุ์ในประเทศไทย

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางประชากร เศรษฐกิจ สังคม พฤติกรรมอนามัย และสิ่งแวดล้อมของสตรี กับความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อ และโรคไม่ติดเชื้อ ในรอบ 2 สัปดาห์ก่อนการสำรวจ โดยใช้ข้อมูลการสำรวจเกี่ยวกับอนามัยและสวัสดิการ พ.ศ. 2539 ซึ่งดำเนินการโดยสำนักงานสถิติแห่งชาติ ตัวอย่างของการศึกษาครั้งนี้ คือ สตรีวัยเจริญพันธุ์ ที่ป่วย/รู้สึกไม่สบาย ด้วยโรค/อาการต่าง ๆ ในรอบ 2 สัปดาห์จำนวน 2,826 ราย ผลการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางประชากร เศรษฐกิจ สังคม พฤติกรรมอนามัย และ สิ่งแวดล้อม กับความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อ และโรคไม่ติดเชื้อ ซึ่งวัดจากจำนวนวันของการหยุดกิจวัตรประจำวัน พบว่า ปัจจัยทางประชากร เศรษฐกิจ สังคม พฤติกรรมอนามัย และสิ่งแวดล้อมของสตรี ทุกปัจจัยมีความสัมพันธ์กับความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อ และ โรคไม่ติดเชื้อในระดับต่ำอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยเมื่อเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อ สตรีต้องหยุดกิจวัตรประจำวันเฉลี่ย 1.56 วัน และมีปัจจัยที่เป็นไปตามสมมุติฐานการศึกษา คือ ระดับการศึกษา จำนวนสมาชิกในครัวเรือน ภาคที่อยู่อาศัย และเขตที่อยู่อาศัย โดยพบว่า สตรีที่มีการศึกษาสูงกว่ามีความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อน้อยกว่าสตรีที่มีการศึกษาต่ำกว่า สตรีที่มีจำนวนสมาชิกในครัวเรือนน้อยกว่า มีความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อ น้อยกว่าสตรีที่มีจำนวนสมาชิกในครัวเรือนมากกว่า สตรีที่อยู่ในกรุงเทพมหานคร มีความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อน้อยกว่าสตรีที่ อยู่ในภาคอื่น และสตรีที่อยู่ในเขตเทศบาล และสุขาภิบาลมีความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อ น้อยกว่าสตรีที่อยู่นอกเขตเทศบาล/สุขาภิบาล ส่วนการเจ็บป่วยด้วยโรคไม่ติดเชื้อ สตรีต้องหยุดกิจวัตร ประจำวันเฉลี่ย 3.30 วัน และมีปัจจัยที่เป็นไปตามสมมุติฐานการศึกษา คือ อายุ ระดับการศึกษา และ เขตที่อยู่อาศัย โดยพบว่า สตรีที่มีอายุน้อยกว่ามีความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคไม่ติดเชื้อน้อยกว่า สตรีที่มีอายุมากกว่า สตรีที่มีการศึกษาสูงกว่ามีความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคไม่ติดเชื้อน้อยกว่า สตรีที่มีการศึกษาต่ำกว่า และสตรีที่อยู่ในเขตเทศบาล และสุขาภิบาลมีความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อน้อยกว่าสตรีที่อยู่นอกเขตเทศบาล/สุขาภิบาล