ความชุกของภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีกและความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีกที่มีภาวะซึมเศร้า

Abstract

การวิจัยเชิงพรรณนาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความชุกของภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีกและความลามารถในการทำกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีกที่มีภาวะซึมเศร้า กลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือ ผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีกในแผนกอายุรกรรมประสาท ศัลยกรรมประสาทและเวชศาสตร์ฟื้นฟู โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ อายุ 55-65 ปี จำนวน 96 คน โดยใช้แบบวัดอาการซึมเศร้า TGDS (Thai Geriatric Depression Scale) และแบบวัดความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน (Modified Barthel ADL Index และ Chula ADL Index) ผลการวิเคราะห์ข้อมูลสรุปได้ว่า 1. ความชุกของภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีกเท่ากับร้อยละ 71.9 โดยผู้ป่วยมีความซึมเศร้าเล็กน้อย ร้อยละ 46.9 มีความซึมเศร้าปานกลาง ร้อยละ 21.9 และมีความซึมเศร้ารุนแรง ร้อยละ 3.1 2. ผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีกที่มีภาวะซึมเศร้าส่วนใหญ่พึ่งพาผู้อื่นระดับต่ำ ร้อยละ 85.4 พึ่งพาผู้อื่นระดับปานกลาง ร้อยละ 8.3 และพึ่งพาผู้อื่นระดับสูง ร้อยละ 8.3 3. มีความสัมพันธ์อย่ารมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างภาวะซึมเศร้ากับความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน (ที่ระดับ .01) 4. ความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีกที่มีความซึมเศร้าและผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีกที่ไม่มิความซึมเศร้าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ที่ระดับ .01)