การเล่าเรื่องและการสร้างความจริงทางสังคมในข่าวคลื่นยักษ์สึนามิ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1. วิเคราะห์การรายงานข่าวคลื่นยักษ์สึนามิของหนังสือพิมพ์ตาม แนวคิดการเล่าเรื่อง ในแต่ละช่วงเวลา 2. วิเคราะห์กระบวนการและผลลัพธ์ของการสร้างความหมาย ทางสังคมของการเล่าเรื่องใน ข่าว คลื่นยักษ์สึนามิ 3. ศึกษาปัจจัยที่มีส่วนในการกำหนดรูปแบบ การเล่าเรื่องในข่าวคลื่นยักษ์สึนามิ ของหนังสือพิมพ์ทั้งหมด 6 ฉบับคือ ไทยรัฐ ข่าวสด มติชน ไทยโพสต์ โทสต์ทูเดย์ และกรุงเทพธุรกิจ ตั้งแต่ธันวาคม 2547 ถึง มิถุนายน 2548 โดยสัมภาษณ์ ตัวละคร (แหล่งข่าว) จำนวน 5 คน ผลการวิจัยพบว่า 1. หนังสือพิมพ์มีโครงสร้างตามแบบแผน การเล่าเรื่องอย่างชัดเจน ประกอบด้วยการดำเนินเรื่องที่แบ่งตัวละครออกเป็นฝ่าย ใช้ฉากซ้ำไปซ้ำมา และกระตุ้นอารมณ์ด้วยภาษาที่เห็นภาพพจน์ราวกับอยู่ในเหตุการณ์ ทำให้ข่าวคลื่นยักษ์สึนามิเป็น ข่าวที่เต็มไปด้วยอารมณ์เศร้า ตื่นตะลึง และความหวาดกลัว มากเกินไป 2. การเล่าเรื่องมีส่วน ในการสร้างความเป็นจริงให้กับหนังสือพิมพ์ ทั้งในแง่การนำไปสู่ความหมายที่ดีของชีวิต และสร้าง ความเข้าใจผิด ด้วยลีลาการใช้ภาษาที่เร้าความสนใจจากการเล่าเรื่อง 3. ปัจจัยที่มีผลต่อการเล่า เรื่องในข่าวคลื่นยักษ์สึนามิมีทั้งปัจจัยภายนอกองค์กร ซึ่งแอบอิงกับแหล่งข่าวที่คุ้นเคย เช่น แหล่งข่าว ทางราชการ ปัจจัยภายในองค์กรเช่น วัฒนธรรมที่ปฏิบัติในทำงาน ไปจนถึงปัจจัยจากตัวนักข่าว ในการตัดสินใจเลือกนำเสนอข่าว