การวิเคราะห์ระดับความเกี่ยวพันกับสิ่งแวดล้อม และการรับรู้ความหมายของเนื้อหาสารในการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ของนิสิตนักศึกษานิเทศศาสตร์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อ 1. ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะทางประชากรศาสตร์ ของนิสิตนักศึกษานิเทศศาสตร์และระดับความเกี่ยวกันกับสิ่งแวดล้อม และ 2. วิเคราะห์ความสัมพันธ์ ระหว่างระดับความ เกี่ยวกันกับสิ่งแวดล้อมและการรับรู้ความหมายของเนื้อหาสารในการท่อง เที่ยวเชิงอนุรักษ โดยใช้วิธีการวิจัยแบบวัด 2 ครั้ง ได้แก่ การวิจัยเชิงสำรวจกับกลุ่มตัวอย่างจำนวน 314 คน โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่ารอยละค่าเฉลี่ยและทดสอบ ความสัมพันธ์ด้วยค่าไคสแควร์ (Chi-Square) และใช้ค่ามัธยฐานในการแบ่งระดับความเกี่ยวพันกับสิ่งแวดล้อมออกเป็นความเกี่ยวพันสูงและความเกี่ยวพันต่ำ เพื่อนำกลุ่มตัวอย่างมาทำการวิจัยในขั้นต่อไป คือการสนทนากลุ่มจำนวน 4 กลุ่ม โดยแบ่งเป็นกลุ่มที่มีความเกี่ยวพันสูงและความเกี่ยวพันต่ำอย่างละ 2 กลุ่ม ๆ ละประมาณ 7-10 คน โดยนำเสนอข้อมูลในรูปของตารางเปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างของแต่ละกลุ่ม ผลการวิจัยพบว่า 1. เพศ ระดับการศึกษา และอาชีพของบิดา มารดา และผู้บกครอง รวมทั้งรายได้ของครอบครัวไม่มีความสัมพันธ์กับระดับความเกี่ยวพันกับสิ่งแวดล้อม ยกเว้นชั้นปีการศึกษาทีมีความสัมพันธ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 แต่เป็นลักษณะความสัมพันธ์ที่ไม่ใช่เชิงเส้นตรง (Non-Linear) 2. การรับรู้ของกลุ่มตัวอย่างทั้งสองระดับความเกี่ยวพันส่วนใหญ่มีความเหมือนกันในประเด็น ของความเข้าใจในวัตถุประสงค์ของภาพโฆษณาและการให้ความหมาย แต่ในรายละเอียดเกี่ยวกับขนาดของภาพจะมีการรับรู้ความหมายที่แตกต่างกัน