ผลของการให้เฮปารินชนิดน้ำหนักโมเลกุลต่ำ ร่วมกับตัวยับยั้งเอนไซม์กระตุ้นการเปลี่ยนแปลงแองจิโอเทนชิน ต่ออัตราการขับถ่ายอัลบูมินทางปัสสาวะและความหนา ของเยื่อฐานโกลเมอรูลัสในไตของหนูแรท ที่เป็นเบาหวานซึ่งถูกตัดไตออกหนึ่งข้าง

Abstract

Heparin และ อนุพันธ์ มีคุณสมบัติในการยับยั้งการแบ่งตัวของ mesangial cell (anti-proliferation) และการสร้าง extracellular matrix ของ glomerular basement membrane (GBM) รวมทั้งรักษาคุณสมบัติความหนาแน่นของประจุลบ (anionic charge density) บน GBM อีกด้วย งานวิจัยนี้มีจุดม่งหมายที่จะศึกษา low molecular weight heparin (LMWH) ร่วมกับ angiotensin-converting enzyme inhibitor (ACEI) ต่อการป้องกัน diabetic nephropathy ในหนูทดลอง โดยแบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม ได้แก่ Streptozotocin-diabetic rat (D), streptozotocin-diabetic with uninephrectomized rat (UN-D), UN-D rat with ACEI , UN-D rat with LMWH และ UN-D rat with combine Rx (ACEI+LMWH) แล้วติดตามการรักษาเป็นเวลา 12 สัปดาห์ เพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของปริมาณอัลบูมินในปัสสาวะ (urine albumin excretion per creatinine clearance:UAE/Ccr) และความหนาของ GBM ผลการวิจัยพบว่า กลุ่ม UN-D combine Rx (N=5) มีปริมาณ อัลบูมินในปัสสาวะ (UAE/Ccr) และความหนาของ GBM น้อยกว่ากลุ่มควบคุม UN-D (N=5) (3.18+/-0.71 vs 48.46+/- 8.22 : PO.01) และ (173+/-13.2 vs 278+/-28.3 นาโนเมตร P<0.01) ตามลำดับ ส่วนกลุ่ม UN-D with ACEI (N=4) มี ปริมาณอัลบูมินในปัสสาวะน้อยกว่ากลุ่มควบคุม UN-D (4.04+/-1.82 vs 48.46+/-8.22 P<0.01) แต่มีความหนาของ GBM ไม่แตกต่างจากกลุ่มควบคุม UN-D (216+/-17.9 VS 278+/-28.3 นาโนเมตร p>0.05) กลุ่ม UN-D with LMWH(N=7) มีปริมาณอัลบูมินในปัสสาวะน้อยกว่ากลุ่มควบคุม UN-D (23.36+/-5.8 vs 48.46+/-8.22 P<0.05) และความหนา ของ GBM น้อยกว่ากลุ่มควบคุม UN-D (152+/-7.7 vs 278+/-28.3 นาโนเมตร p<0.01) อย่างไรก็ตามกลุ่ม UN-D with LMWH ก็ยังมีปริมาณอัลบูมินในปัสสาวะมากกว่ากลุ่ม UN-D combine Rx (P<0.05) สรุปว่า LMWH สามารถป้องกัน การเกิด albuminuria และการหนาตัวขึ้นของ GBM จากโรคเบาหวานได้ ส่วนการให้ LMWH ร่วมกับ ACEI มีผลป้องกันการเพิ่มของอัลบูมินในปัสสาวะ และความหนาของ GBM ได้ดีกว่าผลจากการให้ยาเพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง