ผลของสารแอนโดรกราโฟไลด์ ไปเปอรีน และโรฮิตูคีนต่อการหดตัวของหลอดเลือดแดง และหลอดเลือดดำของสายสะดือมนุษย์

Abstract

สารแอนโดรกราโฟไลด์เป็นสารสกัดบริสุทธิ์ในกลุ่มแลคโตนที่สกัดได้จากใบของสมุนไพรฟ้าทะลายโจร (Andrographis paniculata Wall, ex Nees.) สารไปเปอรีนเป็นอัลคาลอยด์หลักที่พบในพริกไทย (Piper nigurm Linn.) และโรฮิตูตีนเป็นสารสกัดบริสุทธิ์ประเภทโครโมนคัลคาลอยด์ที่ได้จาก ตันตาเสือทุ่ง (Dysoxylum crytobotryum Miq.) ได้ศึกษาฤทธิ์ของสารเหล่านี้ต่อการหดตัวของหลอด เลือดแดง (umbilical artery) และหลอดเลือดดำ (umbilical vein) ของสายสะดือมนุษย์ จากการศึกษา พบว่าหลอดเลือดของสายสะดือมนุษย์สามารถหดตัวได้น้อยมากเมื่อให้ ACh และ NE (2x10-6 M) เปรียบเทียบกับ 5-HT และ histamine (2x10-6 M) ซึ่งมีฤทธิ์ทำให้หลอดเลือดหดตัวได้มาก และถูกยับบังได้เมื่อให้ ketanserin และ chlorpheniramine ตามลำดับ ในสารละลาย Krebs Henseleit และสารแอนโดรกราโฟไลด์ (3x10-4 M) สามารถยับยั้งการหดตัวของหลอดเลือดแดงและหลอดเลือดดำซึ่ง กระตุ้นด้วย 5-HT และ histamine (2x10-6 M) สารแอนโดรกราโฟไลด์ (3x10 -5 M) สามารถยับยั้ง การหดตัวของหลอดเลือดแดง ซึ่งกระตุ้นด้วย histamine (2x10-6 M) สารไปเปอรีน (1,5x 10-5 M และ 3x10-5 M) สามารถยับยั้งการหดตัวของทั้งหลอดเลือดแดงและหลอดเลือดดำที่กระตุ้นด้วย histamine (2x10-6 M) รวมทั้งไปเปอรีน (3x10-5 M) สามารถยับยั้งการหดตัวของหลอดเลือดแดง และหลอดเลือดดำซึ่งกระตุ้นด้วย 5-HT (2x10-6 M) สำหรับสารโรฮิตูตีน (3.69x10-4 M) สามารถ ยับยั้งการหดตัวของหลอดเลือดแดงและหลอดเลือดดำซึ่งกระตุ้นด้วย 5-HTและ histamine(2x10-6 M) แด่สารโรฮิตูตีนในขนาดที่ตํ่าลง (3x10-5 M) ไม่สามารถยับยั้งได้ แต่กลับมีแนวโน้มว่าเพิ่มการหดตัว ของหลอดเลือด ดังนั้น จากผลการศึกษาฤทธิ์ของสารทั้งสามชนิดต่อกล้ามเนื้อเรียบชนิดอื่น ๆ ที่ได้ศึกษามาก่อนหน้านี้ อาจสรุปได้ว่าสารทั้งสามชนิดนี้สามารถยับยั้งการหดตัวของหลอดเลือดที่สายสะดือ อันเป็นข้อมูลที่จะนำไปพิจารณาการใช้ทางการแพทย์ใต้ และเชื่อว่ากลไกในการออกฤทธิ์นั้นไม่ได้จำเพาะเจาะจงต่อ receptor การยับยั้งการหดตัวนำจะเกิดจากการยับยั้งหรือ รบกวนการเคลื่อนที่ผ่าน เข้าเซลล์ของแคลเซียมอิออน