การทดลองใช้วิธีเก้าจัตุรัสทดสอบความคล่องแคล่วและการฝึกระบบหัวใจและหลอดเลือด

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการศึกษาประโยชน์ของแบบทดสอบเก้าจัตุรัส ซึ่งศาสตราจารย์ นายแพทย์อวย เกตุสิงห์ สร้างขึ้นโดยมีอนุมานว่าสามารถใช้วัดความคล่องแคล่วได้แม่นตรงและเชื่อถือได้เช่นเดียวกับแบบทดสอบมาตรฐานอื่น ๆ และสามารถใช้เป็นวิธีฝึกระบบหัวใจและหลอดเลือดได้ การวิจัยนี้แบ่งออกเป็น ๒ ภาคคือ ภาคที่หนึ่ง การทดสอบเพื่อวัดความแม่นตรงและความเชื่อถือได้ของแบบทดสอบเก้าจัตุรัส แบบทดสอบมีขนาด ๑๕๐x๑๕๐ ซม. แบ่งออกเป็นตารางขนาด ๕๐X๕๐ ซม. จำนวน ๙ ตารางให้ชื่อตารางที่มุมทั้งสี่ว่า ก, ข, ค, ง, การก้าวเท้าจะก้าวไปในทิศทางตามเข็มนาฬิกา วิธีทดสอบมีดังนี้ในท่าเตรียมให้ผู้รับการทดสอบยืนด้วยเท้าคู่ที่กลางตาราง ก. หันลำตัวและหน้าไปสู่ตาราง ข. เมื่อได้รับสัญญาณ “เริ่ม” ให้ก้าวเท้าซ้ายไปข้างหน้าสู่ตาราง ข, ดึงเท้าขวาตามไปแตะพื้นในตาราง ข. แล้วก้าวเท้าขวาไปทางขวาสู่ตาราง ค, ดึงเท้าซ้ายตามไปแตะพื้นในตาราง ค. แล้วก้าวเท้าขวาไปข้างหลังสู่ตาราง ง, ดึงเท้าซ้ายตามไปแตะพื้นในตาราง ง. แล้วก้าวเท้าซ้ายไปทางซ้ายสู่ตาราง ก. ดึงเท้าขวาตามไปแตะพื้นในตาราง ก. ซึ่งครบ ๑ รอบ โดยลำตัวในขณะก้าวเท้าทุกก้าวหันไปในทิศทางเมื่อเริ่มต้นการก้าวเท้ารอบต่อไปเป็นเช่นเดียวกับรอบแรก ผู้รับการทดสอบจะได้คะแนนตามจำนวนตารางที่เขาก้าวเท้าได้ถูกต้องในช่วงเวลา ๑๐ วินาทีโดยไม่เหยียบเส้นกั้นระหว่างตาราง, ก้าวทีละเท้า, เท้าทั้งสองแตะพื้นในตาราง ถ้าก้าวผิดวิธีที่ตารางใดจะไม่ได้คะแนนจากตารางนั้น การทดสอบกระทำระหว่างเวลา ๙.00 น. – ๑๑.๔๕ น. และ ๑๓.๓๐ น. – ๑๕.๓๐ น. นำผลที่ได้ไปเปรียบเทียบกับผลการทำแบบทดสอบมาตรฐาน ๒ แบบ คือ แบบทดสอบวิ่งเก็บของและแบบทดสอบวิ่งหลบหลีกเพื่อวัดความแม่นตรงและความเชื่อถือได้ กลุ่มตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการทดสอบมีจำนวน ๒๐๐ คน ซึ่งมีอายุระหว่าง ๑๒-๓๕ ปี ผลการวิเคราะห์ข้อมูลปรากฏว่ากลุ่มตัวอย่างประชากรทั้งสิ้นสามารถทำคะแนนแบบทดสอบทั้ง ๓ แบบได้สอดคล้องและเป็นไปในทางเดียวกันมีสัมประสิทธิ์แห่งสหสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในระดับสูง P. น้อยกว่า .๐๐๑ จึงน่าจะเชื่อได้ว่าถ้าสามารถใช้แบบทดสอบวิ่งเก็บของและแบบทดสอบวิ่งหลบหลีกวัดความคล่องแคล่วได้อย่างแม่นตรงและเชื่อถือได้ก็ควรจะสามารถใช้แบบทดสอบเก้าจัตุรัสเป็นวิธีวัดความคล่องแคล่วที่มีความแม่นตรงและเชื่อถือได้เช่นเดียวกัน ภาคที่สอง การทดลองฝึกระบบหัวใจและหลอดเลือดผู้รับการฝึกทั้งสิ้น ๑๘ คนเป็นชาย ๑๓ คน หญิง ๕ คน พิสัยอายุของกลุ่มตัวอย่างประชากรอยู่ระหว่าง ๒๒-๕๐ ปี ทำการฝึกเป็นเวลา ๔ สัปดาห์ สัปดาห์ละ ๕ วันเว้นวันเสาร์และอาทิตย์วิธีการฝึกคือให้ก้าวเท้าไขว้เป็นกากบาทตามช่องที่กำหนดให้เป็นเวลา ๖ นาทีด้วยความเร็วในการก้าวเท้าตามเครื่องให้จังหวะซึ่งจัดให้เหมาะสมกับอายุและสมรรถภาพร่างกายของตัวแทนประชากรแต่ละคนซึ่งความเร็วจะอยู่ระหว่าง ๑๑๖ –๑๖๐ ก้าวต่อนาที การฝึกกระทำระหว่างเวลา ๑๔.00 น. – ๑๖.๓๐ น. ผลการวิเคราะห์ข้อมูลปรากฏว่าการทำงานของหัวใจของผู้รับการฝึกดีขึ้นทุกคนโดยหัวใจสามารถปรับตัวให้มีสมรรถภาพดีขึ้นกว่าก่อนการฝึก, พิจารณาได้จากอัตราชีพจรที่ลดลงในระหว่างรายการทดลองและเมื่อรายการทดลองสิ้นสุดลง, พิจารณาจากการลดลงอย่างรวดเร็วของชีพจรในระยะฟื้นตัว (recovery period) และพิจารณาได้จากการลดลงของอัตราชีพจรในภาวะเบซัลภายหลังรายการทดลอง แสดงว่าการฝึกหัวใจด้วยอุปกรณ์และวิธีเก้าจัตุรัสเป็นวิธีที่ให้ผลใช้ได้, สามารถใช้เป็นวิธีฝึกเพื่อป้องกันโรคหัวใจและเป็นวิธีการที่ได้เปรียบวิธีการฝึกหัวใจแบบอื่น ๆ บางประการ