การเติบโตและสมบัติในการฟอกสีเยื่อกระดาษของสายพันธุ์เห็ดแครง Schizophyllum commune Fr.

Abstract

เห็ดแครง หรือ Schizophyllum commune Fr. เป็นเห็ดที่บริโภคได้ และมีคุณสมมิติเป็นเห็ดสมุนไพร ซึ่งยังไม่มีการเพาะจำหน่าย ชาวบ้านจะเก็บได้จากธรรมชาติ เมื่อนำเอาเห็ดแครง 7 สายพันธุ์ จากจังหวัดต่างๆ ของประเทศไทยมาทดสอบการเจริญบนอาหารเลี้ยงเชื้อในห้องปฏิบัติการ พบว่าสามารถเจริญบนอาหาร Potato Dextrose Agar(PDA) ได้ดีในช่วง pH 6-7 ส่วนในอาหาร PDB จะให้เส้นใยเจริญเต็มที่ภายในช่วง 10-18 วัน เมื่อใช้ไม้หางนกยูง มะม่วง สะเดา และมะขามเป็นวัสดุในการเพาะ พบว่าค่าประสิทธิภาพในการใช้วัสดุเพาะที่ได้ คือ 10.65% 10.27% 8.39% และ 7.15% ตามลำดับ S. commune สายพันธุปัตตานี และพังงา ให้ค่าการทดสอบการผลิตเอนไซม์แลคเคสบนอาหาร PDA ที่มี 0.1% gallic acid ได้มากกว่าลายพันธุ์อื่น และ เปรียบเทียบค่าการสร้างเอนไซม์ลิกนิน เปอร์ออกซิเดส ในอาหารสูตรproduction ที่มี 0.4 mM guaiacol และมีการเติมเยื่อยูคาลิปตัลที่ยังไม่ผ่านการฟอก 6.25 กรัม (นํ้าหนักแห้ง) ทำการศึกษา pH ที่เหมาะสม 4 ระดับ คือ 4.0, 5.0, 6.0 และ 7.0 ที่ภาวะอุณหภูมิ 25℃, 30℃, 35℃ และ 40℃ ตามลำดับ ในภาวะที่มีการเขย่า พบว่า ทั้งสายพันธุ์ปัตตานี และพังงามี pH เริ่มต้นที่เหมาะสมคือ 7.0 อุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับสายพันธุ์ปัตตานี คือ 35℃ ให้ค่าแอคติวิตีของเอนไซม์ลิกนินเปอร์ออกซิเดสเท่ากับ 0.165 U/ml ส่วนสายพันธุ์พังงาคือ 40℃ ให้ค่าแอคติวิตีเท่ากับ 0.149 U/ml เนื่องจากสายพันธุ์ปัตตานีให้ค่าเอนไซม์แอคติวิตีสูงกว่าจึงนำไปใช้ในการผลิตเอนไซม์และฟอกเยื่อใน อาหารสูตร production ที่เติมเยื่อที่ยังไม่ผ่านการฟอกที่ pH 7.0 อุณหภูมิ 35℃ สภาวะนิ่ง นาน 15 วัน พบว่าให้ค่าแอคติวิตีของเอนไซม์ลิกนิน เปอร์ออกซิเดล แมงกานีส เปอร์ออกซิเดล และแลคเคส เท่ากับ 0.192 0.009 และ 0.010 U/ml ตามลำดับ ให้ค่าคัปปานัมเบอร์ของเยื่อเท่ากับ 10.53 ค่าความขาวสว่างเท่ากับ 38.75%