ดุลมวลของของแข็งในกระบวนการสร้างเพลเล็ตแบบไหลขึ้นโดยใช้น้ำดิบของ กปน. เป็นน้ำป้อน และสารส้มเป็นโคแอกกูแลนด์

Abstract

การวิจัยกระบวนการสร้างเพลเล็ตแบบไหลขึ้นใช้น้ำดิบจากแม่น้ำเจ้าพระยาในช่วงเดือนกันยายน 2539 ถึงกุมภาพันธ์ 2540 ซึ่งมีความขุ่น 30-240 เอ็นทียู ได้แบ่งการทดลองเป็น 2 ช่วง คือ ช่วงที่ 1 ระหว่างเดือนกันยายนถึงพฤศจิกายน หรือช่วงฤดูฝน ความขุ่นน้ำดิบเท่ากับ 100-240 เอ็นทียู ความเร็วน้ำไหลขึ้นในปฏิกรณ์ 6 และ 9.6 ม/ชม. ใช้สารส้มปริมาณ 18.73, 21.13, 23.44 และ 25.79 มก/ล. เป็นโคแอกกูแลนต์ ร่วมกับโพลีเมอร์ไม่มีประจุปริมาณ 0.3 มก/ล. เป็นโคแอกกูแลนต์เอด และใช้โพลีเมอร์ไม่มีประจุปริมาณ 0.1, 0.2 และ 0.3 มก/ล. เป็นโคแอกกูแลนต์ และช่วงที่ 2 ระหว่างเดือนมกราคมถึงกุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นช่วงฤดูแล้ง มีความขุ่นน้ำดิบ 30-60 เอ็นทียู ความเร็วน้ำไหลขึ้น 9.6 และ 15 ม/ชม. ใช้สารส้มปริมาณ 3, 5, 7 และ 10 มก/ล. เป็นโคแอกกูแลนต์ร่วมกับโพลีเมอร์ไม่มีประจุปริมาณ 0.3 มก/ล. เป็นโคแอกกูแลนต์เอด และใช้โพลีเมอร์ไม่มีประจุปริมาณ 0.1, 0.2 และ 0.3 มก/ล. เป็นโคแอกกูแลนต์ ดำเนินการทดลองเดินระบบผลิตน้ำเป็นเวลา 84 ชม. ต่อครั้งการทดลอง พบว่า 1. ความขุ่นน้ำผลินในการทดลองที่ใช้สารส้มมีค่าต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนดคือ 5 เอ็นทียู ส่วนในการทดลองที่ใช้โพลีเมอร์ไม่มีประจุเป็นโคแอกกูแลนต์สามารถผลิตน้ำที่มีความขุ่นสูงกว่า 5 เอ็นทียูเล็กน้อย 2. ปริมาณของแข็งหรือเพลเล็ตในระบบฯ มีการสะสมเพิ่มขึ้นตามเวลาที่เดินระบบฯ ของแข็งที่เข้ามีค่ามากกว่าปริมาณที่ออกจนกระทั่งระบบฯ เข้าสู่สถานะคงตัวจึงจะมีค่าปริมาณของแข็งที่เข้าสู่ระบบใกล้เคียงกับปริมาณที่ออกจากระบบฯ และมีการสะสมของเพลเล็ตน้อยลงจนกระทั่งมีค่าผลต่างของของแข็งที่สะสมในระบบฯ ใกล้เคียงศูนย์ 3. การสะสมของเพลเล็ตขึ้นกับปัจจัยหลายประการ ได้แก่ ความขุ่นน้ำดิบ, ความขุ่นน้ำผลิต และปริมาณเพลเล็ตเริ่มต้นในการเดินระบบฯ โดยเมื่อมีมวลเพลเล็ตเริ่มต้นในกระบวนการมากจะสามารถดักจับอนุภาคความขุ่นที่เข้าสู่ระบบฯ ได้มากกว่า 4. เพลเล็ตที่ได้มีขนาดใกล้เคียงกันในการทดลองที่ใช้สารส้ม และโพลีเมอร์ไม่มีประจุเป็นโคแอกกูแลนด์ คือ ระหว่าง 0.18-0.28 มม. 5. ปริมาณอะลูมิเนียมในน้ำผลิตมีค่าต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนดคือ 200 ไมโครกรัมต่อลิตรในทุกความเข้มข้นสารเคมีที่ทดลอง