ความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานที่สร้างสรรค์ขึ้นตามสัญญาจ้างแรงงาน

สิพิม วิวัฒนวัฒนา

Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/77731

Full metadata record

DC Field	Value	Language
dc.contributor.author	สิพิม วิวัฒนวัฒนา	-
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะนิติศาสตร์	-
dc.date.accessioned	2021-11-09T06:29:44Z	-
dc.date.available	2021-11-09T06:29:44Z	-
dc.date.issued	2564	-
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/77731	-
dc.description.abstract	งานวิจัยนี้ศึกษาปัญหาการกาหนดผู้มีลิขสิทธิ์ในงานที่สร้างสรรค์ขึ้นภายใต้สัญญาจ้างแรงงาน ตามมาตรา 9 แห่งพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งกาหนดให้ลิขสิทธิ์ในงานที่ลูกจ้างได้สร้างสรรค์ขึ้นเป็นของลูกจ้างผู้สร้างสรรค์ แต่นายจ้างมีสิทธินางานนั้นออกเผยแพร่ต่อสาธารณชนได้ตามวัตถุประสงค์แห่งการจ้างนั้น เว้นแต่จะทาเป็นหนังสือตกลงกันไว้เป็นอย่างอื่น ซึ่งหลักการภายใต้บทบัญญัติดังกล่าวประกอบกับการขาดหลักเกณฑ์ที่ชัดเจนได้ก่อให้เกิดความไม่เป็นธรรมแก่คู่สัญญาและมีปัญหาในทางกฎหมายและการบังคับใช้ในทางปฏิบัติ จึงนาไปสู่ปัญหาว่าจะมีแนวทางในการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายอย่างไรที่จะช่วยลดปัญหาและสอดคล้องกับเจตนารมณ์ของกฎหมายและสภาพการณ์การใช้งานลิขสิทธิ์ในปัจจุบันยิ่งขึ้น ผู้วิจัยได้ศึกษาวิเคราะห์ปัญหาและผลกระทบของการกาหนดผู้มีลิขสิทธิ์ในงานที่ลูกจ้างสร้างสรรค์ขึ้น ทั้งในกรณีที่กฎหมายกาหนดให้ลูกจ้างเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ และกรณีที่กฎหมายกาหนดให้นายจ้างเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ พร้อมทั้งรูปแบบหลักเกณฑ์อื่น ๆ ในปัจจุบัน และได้เสนอแนวทางการพิจารณาปรับปรุงกฎหมายโดยเริ่มตั้งแต่แนวทางการพิจารณาทบทวนผู้ที่ควรเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานที่ลูกจ้างสร้างสรรค์ขึ้น แนวทางการกาหนดหลักเกณฑ์ให้มีความชัดเจนและเหมาะสมเมื่อกาหนดผู้มีลิขสิทธิ์แล้ว และแนวทางและข้อควรพิจารณาอื่น ๆ ในการกาหนดหลักเกณฑ์เพื่อให้เกิดความเป็นธรรมและเกิดประโยชน์สูงสุด	en_US
dc.description.abstractalternative	This study reviews problemetic issues of Article 9 of the Copyright Act of Thailand B.E.2537 (1994) which gives the copyright ownership of the work created in the course of employment to the employee, who is the author, unless it has been otherwise agreed in writing, provided that the employer has a right to communicate such work to the public in accordance with the purpose of the employment. It finds that this provision and the lack of clear regulations cause the unfairness, legal problems, and difficulties in practice. The study then questions how to amend the law in ordrer to remove the flaws and be consistent with legislative intent and current situation. The study explores the concepts of the copyright ownership in the work created by the employee and current practices, and examines problems and impacts of entitling the contracting parties the copyright. The study finally proposes guidelines for adopting the law and regulations, and suggests considerations that should be taken into account in order to effieciently promote the fairness and best interests.	en_US
dc.description.sponsorship	งานวิจัยนี้ได้รับทุนสนับสนุนจากคณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	สัญญาจ้างแรงงาน	en_US
dc.subject	กฎหมายลิขสิทธิ์	en_US
dc.title	ความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานที่สร้างสรรค์ขึ้นตามสัญญาจ้างแรงงาน	en_US
dc.title.alternative	The ownership of copyright in works created in employment relationships	en_US
dc.type	Technical Report	en_US
dc.email.author	sipim@law.chula.ac.th	-
dc.subject.keyword	เจ้าของลิขสิทธิ์	en_US
dc.subject.keyword	ลิขสิทธิ์ -- กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ	en_US
Appears in Collections:	Law - Research Reports

Files in This Item:

File	Description	Size	Format
รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ ดร.สิพิม วิวัฒนวัฒ.pdf		73.26 MB	Adobe PDF	View/Open

Show simple item record