ประเภทของตัวชี้นำความลึกในภาพบนจอคอมพิวเตอร์ ที่มีผลต่อการรับรู้ของเด็กอนุบาล

Abstract

ศึกษาประเภทของตัวชี้นำความลึกในภาพบนจอคอมพิวเตอร์ ที่มีผลต่อการรับรู้ความลึกในภาพของเด็กอนุบาล และเปรียบเทียบตัวชี้นำความลึกประเภทต่างๆ ในภาพบนจอคอมพิวเตอร์ที่เด็กอนุบาลมีการรับรู้ความลึกในภาพได้ดีที่สุด โดยใช้ตัวชี้นำความลึก 7 ประเภทคือ ตัวชี้นำความลึกแบบซ้อนทับ ตัวชี้นำความลึกแบบขนาด ตัวชี้นำความลึกแบบพื้นผิว ตัวชี้นำความลึกแบบแนวเส้น ตัวชี้นำความลึกแบบเลือนหาย ตัวชี้นำความลึกแบบแสงเงา ตัวชี้นำความลึกแบบมุมสูง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นเด็กในระดับชั้นอนุบาลที่มีอายุระหว่าง 5-6 ปี จำนวน 120 คน เครื่องมือที่ใช้คือ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ใช้วัดการรับรู้ความลึกในภาพของเด็กอนุบาล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์หาค่าความแปรปรวนทางเดียวแบบวัดซ้ำ (One-Way Analysis of Variance, Repeated Measurement) และเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยของคะแนนแต่ละคู่ (Multiple Comparison) โดยวิธีของ Tukey ผลการวิจัยสรุปได้ว่า 1. การรับรู้ตัวชี้นำความลึกในภาพบนจอคอมพิวเตอร์ของเด็กอนุบาลเมื่อใช้ตัวชี้นำความลึก 7 ประเภทคือ ตัวชี้นำความลึกแบบซ้อนทับ (Interposition) ตัวชี้นำความลึกแบบขนาด (Size) ตัวชี้นำความลึกแบบพื้นผิว (Texture gradient) ตัวชี้นำความลึกแบบแนวเส้น (Linear perspective) ตัวชี้นำความลึกแบบเลือนหาย (Atmospheric perspective) ตัวชี้นำความลึกแบบแสงเงา (Shading) และตัวชี้นำความลึกแบบมุมสูง (Height) มีผลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ตัวชี้นำความลึกแบบแนวเส้น (Linear perspective) มีผลต่อการรับรู้ความลึกในภาพบนจอคอมพิวเตอร์ของเด็กอนุบาล ได้ดีกว่าตัวชี้นำความลึกแบบอื่นๆ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เรียงตามลำดับการรับรู้ของเด็กอนุบาลจากมากไปน้อยดังต่อไปนี้ ตัวชี้นำความลึกแบบมุมสูง (Height) ตัวชี้นำความลึกแบบซ้อนทับ (Interposition) ตัวชี้นำความลึกแบบเลือนหาย (Atmospheric perspective) ตัวชี้นำความลึกแบบขนาด (Size) ตัวชี้นำความลึกแบบพื้นผิว (Texture gradient) และตัวชี้นำความลึกแบบแสงเงา (Shading)