การเปลี่ยนแปลงระยะยาวของปริมาณเมฆในประเทศไทย ระหว่างปี ค.ศ. 1982-2015

สุจินันท์ อัครวัฒน์วรกุล

Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/78473

Full metadata record

DC Field	Value	Language
dc.contributor.advisor	ปัทมา สิงหรักษ์	-
dc.contributor.author	สุจินันท์ อัครวัฒน์วรกุล	-
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะวิทยาศาสตร์	-
dc.date.accessioned	2022-04-26T02:20:59Z	-
dc.date.available	2022-04-26T02:20:59Z	-
dc.date.issued	2562	-
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/78473	-
dc.description	โครงงานเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต ภาควิชาวิทยาศาสตร์ทางทะเล คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2562	en_US
dc.description.abstract	การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงระยะยาวของปริมาณเมฆในประเทศไทย ระหว่างปี ค.ศ. 1982-2015 โดยใช้ข้อมูลปริมาณเมฆที่ปกคลุมประเทศไทยแบบรายเดือน จากชุดข้อมูล CLARA-A2 ซึ่งเป็นข้อมูลที่ได้มาจากดาวเทียมอุตุนิยมวิทยาแบบ Polar orbit AVHRR ความละเอียด 0.05°x0.05° ทำการวิเคราะห์แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงเชิงเส้น ของค่าสัดส่วนเมฆปกคลุม (Fractional Cloud Cover, CFC) เป็นรายภูมิภาค ได้แก่ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลาง ภาคเหนือ ภาคตะวันออก ภาคใต้ และวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงเส้น ระหว่างปริมาณเมฆกับดัชนี Ocean Nino Index (ONI) ซึ่งบ่งชี้การเกิดปรากฏการณ์เอลนีโญ-ลานีญา ผลการศึกษาพบว่าปริมาณเมฆเฉลี่ยรายปีมากที่สุด คือ ภาคใต้ ภาคตะวันออก ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคเหนือ ตามลำดับ โดยที่ภาคใต้และภาคตะวันออกเป็นภูมิภาคที่ติดกับทะเล จึงได้รับอิทธิพลโดยตรง นอกจากนี้ ปริมาณเมฆในทุกภูมิภาค มีการผันแปรระหว่างปี และมีความสัมพันธ์แบบตรงกันข้ามกับค่าดัชนี ONI ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ของภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคกลาง ภาคใต้ เท่ากับ -0.517, -0.681, -0.738, -0.713 และ -0.800 ตามลำดับ โดยที่ ปีที่มีปริมาณเมฆมากสัมพันธ์กับปรากฏการณ์ลานีญา และปีที่มีปริมาณเมฆน้อยสัมพันธ์กับปรากฏการณ์เอลนีโญ ขณะที่การเปลี่ยนแปลงระยะยาวของปริมาณเมฆในทุกภูมิภาค ไม่มีการแนวโน้มการเพิ่มขึ้นหรือลดลงอย่างมีนัยสำคัญ	en_US
dc.description.abstractalternative	This study investigates the long-term changes in cloud cover in Thailand between 1982 and 2015. The study uses CLARA-A2 dataset which is obtained from the AVHRR (Advanced Very High Resolution Radiometer) sensor carried by polar-orbiting operational meteorological satellites, with 0.05°x0.05° resolution. The linear trends of Fractional Cloud Cover (CFC) were analyzed by region: northeast, central, north, east and south. In addition, the linear correlations between the cloud content and the Ocean Nino Index (ONI) which indicates the El Nino-La Niña phenomenon were examined. The results showed that the average annual cloud cover was highest in the southern, followed by eastern, central, north-eastern and northern regions respectively. The southern and eastern regions locating adjacent to the sea were directly influenced by the moisture flux. The amount of clouds in every region showed interannual variation and exhibited negative correlation with the ONI index. The Pearson correlation coefficients for north, northeast, east, central and south regions were -0.517, -0.681, -0.738, -0.713, -0.800 respectively. The years with higher amount of cloud were associated with the La Niña events, whereas the years with smaller amount of cloud were associated with the El Nino phenomena. There were no significant increasing or decreasing trends in cloud cover in all regions.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	เมฆ -- ไทย	en_US
dc.subject	Clouds -- Thailand	en_US
dc.title	การเปลี่ยนแปลงระยะยาวของปริมาณเมฆในประเทศไทย ระหว่างปี ค.ศ. 1982-2015	en_US
dc.title.alternative	Long-term Changes of Cloud Cover over Thailand for the period 1982 to 2015	en_US
dc.type	Senior Project	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
Appears in Collections:	Sci - Senior Projects

Files in This Item:

File	Description	Size	Format
62-SP-MARINE-016 - Sujinan Akarawatworakul.pdf		1.32 MB	Adobe PDF	View/Open

Show simple item record