การศึกษาสภาพและปัญหาของวิทยาลัยนาฏศิลปในฐานะวิทยาลัยชุมชน ตามการรับรู้ของอาจารย์และผู้บริหาร ของวิทยาลัยนาฏศิลปในภูมิภาคต่างกัน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาสภาพและปัญหาของวิทยาลัยนาฎศิลปในฐานะวิทยาลัยชุมชนในภูมิภาคต่างกัน เพื่อหาแนวทางการแก้ปัญหาและพัฒนาวิทยาลัยนาฎศิลปในฐานะวิทยาลัยชุมชน โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากอาจารย์และผู้บริหารของวิทยาลัยนาฎศิลปใน 4 ภูมิภาค รวม 12 วิทยาลัย จำนวน 456 คน ด้วยการแจกแบบสอบถาม และนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์โดยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ตามลักษณะของข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า จากบทบาทและหน้าที่ทั้ง 8 ด้านของวิทยาลัยชุมชน มีเพียงด้านเดียวที่วิทยาลัยนาฎศิลปในฐานะวิทยาลัยชุมชนทุกวิทยาลัยใน 4 ภูมิภาค ไม่ได้ดำเนินการ คือ ด้านการศึกษาวิเคราะห์ปัญหาของท้องถิ่นอย่างลึกซึ้ง ส่วนบทบาทและหน้าที่อีก 7 ด้านนั้น มี 1 ด้านที่ดำเนินการเฉพาะในวิทยาลัยนาฎศิลปกรุงเทพ และวิทยาลัยนาฎศิลปร้อยเอ็ด คือด้านการสอนนักศึกษา นอกจากนั้นดำเนินการในทุกวิทยาลัย ซึ่งจากการดำเนินการทั้ง 7 ด้าน พบว่า มีความแตกต่างระหว่างภูมิภาค 4 ด้าน ได้แก่ ด้านการสอนนักศึกษา ด้านการแสวงหาความรู้เพิ่มเติมโดยการค้นคว้าวิจัย ด้านการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นและชุมชนและด้านการแสวงหาความรู้จากบุคคลและกิจการในท้องถิ่น ส่วนด้านการบริการวิชาการแก่ชุมชน ด้านการพัฒนาความรู้ เทคนิควิธีเพื่อพัฒนาท้องถิ่น และด้านการชี้นำเชิงวิชาการแก่ท้องถิ่น ไม่มีความแตกต่างระหว่างภูมิภาค ส่วนปัญหาของวิทยาลัยนาฎศิลปในฐานะวิทยาลัยชุมชนโดยรวมพบว่า ทุกวิทยาลัยใน 4 ภูมิภาค ประสบปัญหาในระดับมากเช่นเดียวกัน คือ ปัญหาการขาดงบประมาณ หรือขาดความคล่องตัวในการใช้งบประมาณ และปัญหาการขาดบุคลากร หรือบุคลากรไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ตามหลักการของวิทยาลัยชุมชนได้อย่างเต็มที่ สำหรับข้อเสนอแนะในการแก้ปัญหาและพัฒนาวิทยาลัยนาฎศิลปในฐานะวิทยาลัยชุมชน พบว่า ทั้งอาจารย์และผู้บริหารของวิทยาลัยนาฎศิลปทุกวิทยาลัยใน 4 ภูมิภาค เสนอแนะให้มีการพัฒนาด้านงบประมาณ ด้านบุคลากรของวิทยาลัย และด้านแผนงาน