การลดความเป็นพิษของควันจากการเผากระดาษไหว้เจ้า

Abstract

งานวิจัยศึกษาความเป็นพิษของควันจากการเผากระดาษไหว้เจ้า เพื่อหาแนวทางหรือวิธีการในการลดความเป็นพิษนั้น ผลการศึกษาพบว่า กระดาษไหว้เจ้าที่มีการใช้กันมากและมีตะกั่วเจือปนอยู่ในปริมาณที่สูงกว่ากระดาษชนิดอื่นคือ กระดาษกิมจั่วซึ่งมีตะกั่วอยู่ 2.8 ppm นอกจากนี้ยังพบซัลไฟด์ซึ่งอาจทำให้เกิดก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์เมื่อนำกระดาษไปเผา จากการนำวัตถุดิบที่ใช้ผลิตกระดาษมาวิเคราะห์ พบว่ามีการปนเปื้อนของตะกั่วและซัลไฟด์ในเยื่อกระดาษ แต่พบในปริมาณที่ต่ำกว่าในกระดาษที่ผลิตแล้ว จึงสันนิษฐานว่ามีการสะสมของตะกั่วและซัลไฟด์ในกระบวนการผลิตกระดาษที่มีการนำน้ำมาหมุนเวียนใช้ใหม่ในระบบ ดังนั้นการจัดการน้ำหมุนเวียนในกระบวนการผลิตจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้การเผากระดาษไหว้เจ้าเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น งานวิจัยนี้จึงทดลองใช้แร่มอนต์มอริลโลไนในการกำจัดตะกั่วและซัลไฟด์ที่อยู่ในน้ำที่หมุนเวียนในระบบ เนื่องจากแร่ดังกล่าวมีคุณสมบัติในการดูดซับทั้งไอออนบวก (Pb2+) และไอออนลบ (S2-) ซึ่งพบว่าในน้ำที่มีตะกั่ว 10 มิลลิกรัมต่อลิตร และซัลไฟด์ 400 มิลลิกรัมต่อลิตร ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส pH 4.6 เมื่อปริมาณมอนต์มอริลโลไนต์มากขึ้นความสามารถดูดซับตะกั่วลดลง ในขณะที่ความสามารถในการดูดซับซัลไฟด์เพิ่มขึ้น และนอกจากนี้ผลการทดสอบทางด้านเทอร์โมไดนามิกการดูดซับมอนต์โมริลโอไนต์จะสามารถดูดซับสารตะกั่วและซัลไฟด์ในช่วงอุณหภูมิที่ทำการทดลองเสมอ และในการทดลองขึ้นเยื่อกระดาษที่จำลองการปนเปื้อนสารตะกั่วและการกำจัดสารตะกั่วด้วยมอนต์โมริลโอไนต์พบว่า กระดาษและขี้เถ้าจากเยื่อกระดาษที่จำลองการกำจัดตะกั่วจะมีปริมาณที่ลดลง ดังนั้นจึงสามารถยืนยันได้ว่ามอนต์โมริลโลไนต์มีความสามารถในการดูดซับตะกั่วและซัลไฟด์ได้จริง