กฎหมายคุ้มครองข้อมูลในฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์

Abstract

การศึกษาวิจัยนี้เกิดจากความเป็นจริงในปัจจุบันที่โลกมีการพัฒนาระดับข้อมูลข่าวสารเทคโนโลยีสารสนเทศเป็นไปอย่างรวดเร็ว และมีความนิยมแพร่หลายอย่างกว้างขวางทั่วโลก จนก่อให้เกิดการปฏิวัติในระบบความคิดและวิธีการปฏิบัติงานและการแก้ไขปัญหาต่างๆ โดยอาศัยเทคโนโลยีสารสนเทศเป็นแนวทางหลัก รวมทั้งในเรื่องของการเก็บบันทึกข้อมูล (data) การรวบรวมข้อมูลให้อยู่เป็นระบบหรือเรียกว่าฐานข้อมูล (database) ที่ล้วนแต่ปรับเปลี่ยนรูปแบบให้เป็นอิเล็กทรอนิกส์อย่างเต็มตัว ข้อมูล (data) ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบใด เกิดจากการสะสมความรู้ความสามารถและสติปัญญาของมนุษย์ได้ถูกนำไปใช้ในการคิดสร้างสรรค์งานต่างๆ ที่เป็นประโยชน์แก่สังคมโดยรวม สมัยก่อนข้อมูลจะเก็บไว้ในสมองของผู้คิดสร้างสรรค์บ้าง จดบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรบ้าง กระจัดกระจายกันอย่างไม่เป็นระเบียบแบบแผน ต่อเมื่อมีการจัดหมวดหมู่ในภายหลังหรือเรียกว่า ฐานข้อมูล (database) ทำให้ข้อมูลมีระเบียบมากขึ้น นำมาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และเมื่อนำข้อมูลในฐานข้อมูลมาสร้างสรรค์งานจะได้ผลงานออกมาเรียกว่า ทรัพย์สินทางปัญญา (intellectual property) อย่างไรก็ดี แม้ในประเทศที่พัฒนาก้าวหน้าทางอิเล็กทรอนิกส์ เช่น ประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศ สหราชอาณาจักร และประเทศในกลุ่มประเทศสหภาพยุโรป ยังมีปัญหาทางด้าน จริยธรรม และการควบคุมเพื่อให้เกิดความเป็นธรรมแก่ทุกฝ่าย มีปัญหาผู้ทุจริต ปลอมแปลง ลอกเลียน เอาไปใช้ประโยชน์ในทางที่ไม่เหมาะสม เกิดความไม่เป็นธรรมแก่ผู้สร้างสรรค์งาน จนในที่สุด ก็ได้ใช้มาตรการทางกฎหมายอย่างเช่น กฎหมายทรัพย์สินทางปัญญามาใช้บังคับ และมีการพัฒนากฎหมายดังกล่าวอยู่ตลอดเวลา พร้อมกันนี้ก็มีการผลักดันให้ประเทศภาคีในองค์การทรัพย์สินทางปัญญาโลกยอมรับกฎหมายคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาที่พัฒนามาจากกฎเกณฑ์ของเหล่ามหาอำนาจทางการสื่อสารมาใช้ แต่ปัจจุบันยังไม่บรรลุผล ผลจากการศึกษาพบว่าประเทศไทยเห็นความสำคัญของการคุ้มครองงานสร้างสรรค์และมีกฎหมายให้ความคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาหลายฉบับออกใช้ เช่น กฎหมายลิขสิทธิ์ สิทธิบัตร และเครื่องหมายการค้า แต่ยังล้าหลังไม่สอดคล้องกับมาตรฐานโลกและความก้าวหน้าของวิทยาการที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของการคุ้มครองข้อมูลในฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ จึงควรหามาตรการและวิธีการคุ้มครองข้อมูลในฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ที่เหมาะสม โดยศึกษาจากรูปแบบที่ใช้กันในระดับระหว่างประเทศ และกฎหมายที่มีอยู่ในประเทศไทย เพื่อเป็นพื้นฐานในการบัญญัติกฎหมายที่มีประสิทธิภาพต่อไป