การสำรวจและแนวทางแก้ไขปัญหาความขัดแย้งในอุตสาหกรรมไทย

Abstract

ปัจจุบันนี้สังคมไทยมีลักษณะก้าวเข้าสู่อุตสาหกรรมใหม่ ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วมีความซับซ้อนและการแข่งขัน นำไปสู่การเกิดภาวะของปัญหาความขัดแย้งอย่างกว้างขวาง โดยที่ยังมีสภาพของการขาดความเข้าใจในส่วนของปัญหาและวิธีการในการแก้ปัญหาความขัดแย้ง ทำให้เกิดความจำเป็นในการศึกษาเพื่อให้ได้แนวคิดในการบริหารจัดการความขัดแย้งให้เกิดประสิทธิผลยิ่งขึ้น ในการศึกษาวิจัยนี้ได้มีการสำรวจสภาพปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาความขัดแย้งในอุตสาหกรรมไทย โดยมีการสำรวจข้อมูลจากผู้บริหารในอุตสาหกรรมการผลิตขนาดกลางและขนาดใหญ่ โดยพิจารณาเกณฑ์การประเมินความขัดแย้งจาก ระดับความถี่ ระดับผลกระทบทางด้านการเงินและตัวผู้ปฏิบัติงาน ระดับผลกระทบทางด้านเวลาของการเกิดความขัดแย้ง 4 รูปแบบ เช่นความขัดแย้งเชิงผลประโยชน์ ความขัดแย้งเชิงวัฒนธรรม ความขัดแย้งเชิงทัศนคติและความขัดแย้งเชิงตัวบุคคล จากการวิจัยนี้ทำให้ทราบ พบว่า การเกิดความขัดแย้งในอุตสาหกรรมไทยมีมูลเหตุความขัดแย้งเรียงตามลำดับความสำคัญคือ 1) ผู้ร่วมงาน 2) การจัดสรรทรัพยากร 3) ความรู้สึก อารมณ์ หรืออคติ 4) ค่าตอบแทน 5) ความคิดเห็น หรือแนวความคิด 6)วิธี การทำงานหรือแนวปฏิบัติ จากมูลเหตุนี้ได้นำไปจัดทำแผนในการปฏิบัติแนวทางป้องกันและแก้ไขปัญหาความขัดแย้งขึ้น ในการทำแผนปฏิบัติแนวทางป้องกันและแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง พบว่า กลยุทธวิธีการที่ปฏิบัติใช้อุตสาหกรรมมากที่สุด คือ การแก้ปัญหาความขัดแย้งร่วมกัน และการนำปัญหาความขัดแย้งเข้าที่ประชุมตัดสินความ ซึ่งสามารถแก้ไขปัญหาความขัดแย้งได้ประสบความสำเร็จที่สุด