ผลของการฝึกอานาปานสติต่อความสงบ ความหมายและความมุ่งหวังในชีวิต และความจริงแท้ของผู้เริ่มฝึก ในโครงการอานาปานสติภาวนาประจำเดือน ณ ธรรมาศรมนานาชาติ

Abstract

ศึกษาผลของการฝึกอานาปานสติต่อความสงบ ความหมายและความมุ่งหวังในชีวิต และความจริงแท้ของผู้เริ่มฝึกในโครงการอานาปานสติภาวนาประจำเดือน ณ ธรรมาศรมนานาชาติ สวนโมกขพลาราม อ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง ใช้แบบการวิจัยทดสอบก่อนและหลังการทดลอง มีกลุ่มทดลอง 1 กลุ่มและกลุ่มควบคุม 1 กลุ่ม โดยมีกลุ่มตัวอย่างจำนวน 46 คน ผู้วิจัยแบ่งกลุ่มตัวอย่างเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 23 คน โดยวิธีการแบ่งกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง กลุ่มทดลองเข้าฝึกอานาปานสติ ในโครงการอานาปานสติดภาวนาประจำเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2542 ณ ธรรมาศรมนานาชาติ สวนโมกขพลาราม เป็นเวลา 7 วันติดต่อกัน กลุ่มควบคุมปฏิบัติตนตามปกติ ไม่ได้รับการฝึกฝนใดๆ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบวัดที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น คือ แบบวัดความสงบ แบบวัดความหมายและความมุ่งหวังในชีวิต และแบบวัดความจริงแท้ ให้กลุ่มตัวอย่างทุกคนตอบแบบวัดทุกฉบับก่อนและหลังการฝึก วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการทดสอบค่าทีและการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม การวิจัยได้ผลดังนี้ คือ 1. ระยะหลังการทดลอง กลุ่มผู้เริ่มฝึกที่ฝึกอานาปานสติมีระดับความสงบ และระดับความจริงแท้ สูงขึ้นกว่าระยะก่อนการฝึกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. กลุ่ททดลองมีระดับความหมายและความมุ่งหวังในชีวิต ระยะหลังการทดลองและระยะก่อนการทดลองไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ระยะหลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีระดับความสงบและระดับความจริงแท้ สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4. ระยะหลังการทดลอง กลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมมีระดับความหมายและความมุ่งหวังในชีวิต ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05