การกำจัดเฮกซะวาเลนท์โครเมียมในน้ำใต้ดินสังเคราะห์ ด้วยเหล็กสภาวะออกซิเดชันศูนย์

Abstract

ศึกษาผลของความเข้มข้นของเฮกซะวาเลนท์โครเมียม ค่าพีเอช และปริมาณผงตะไบเหล็กต่อประสิทธิภาพของเหล็กสภาวะศูนย์ ในการกำจัดเฮกซะวาเลนท์โครเมียมในน้ำใต้ดินสังเคราะห์ ซึ่งแปรค่าความเข้มข้นของเฮกซะวาเลนท์โครเมียมที่ 10, 15, 20, 25 และ 30 มิลลิกรัมโครเมียม/ลิตร ค่าพีเอช 4, 5, 6, 7 และปริมาณของผงตะไบเหล็ก 1, 2, 5, และ 10 กรัม/ลิตร ผลการวิจัยพบว่า เมื่อเพิ่มความเข้มข้นของเฮกซะวาเลนท์โครเมียมเริ่มต้นแล้ว อัตราการกำจัดเริ่มต้นและเวลาในการกำจัดจะเพิ่มขึ้น ความเข้มข้นของเหล็กละลายทั้งหมดจะลดลง ถ้าลดค่าพีเอชแล้ว อัตราการกำจัดเริ่มต้นและความเข้มข้นของเหล็กละลายทั้งหมด จะเพิ่มขึ้น เวลาในการกำจัดจะลดลง แต่ถ้าเพิ่มปริมาณผงตะไบเหล็กแล้ว อัตราการกำจัดเริ่มต้น และความเข้มข้นของเหล็กละลายทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น เวลาในการกำจัดจะลดลง ประสิทธิภาพกำจัดเฮกซะวาเลนท์โครเมียม และโครเมียมทั้งหมดเป็น 100% ในขอบเขตที่ศึกษา ยกเว้นประสิทธิภาพกำจัดเฮกซะวาเลนท์โครเมียมที่ค่าพีเอช 7 เป็น 31.48% และประสิทธิภาพกำจัดโครเมียมทั้งหมดที่พีเอช 4 เป็น 45.12% และที่ค่าพีเอช 7 เป็น 28.94% เนื่องจากที่ค่าพีเอชต่ำ ปฏิกิริยารีดักชันของเฮกซะวาเลนท์โครเมียมเกิดขึ้นได้ดี ความสามารถในการละลายของไตรวาเลนท์โครเมียมสูง ประสิทธิภาพการกำจัดโครเมียมจึงลดลง เนื่องจากไตรวาเลนท์โครเมียมส่วนที่ไม่ถูกกำจัด สภาวะที่เหมาะสมในการกำจัดเฮกซะวาเลนท์โครเมียม ด้วยเหล็กสภาวะออกซิเดชันศูนย์ในขอบเขตของการวิจัยนี้คือ ความเข้มข้นของเฮกซะวาเลนท์โครเมียมเริ่มต้น 30 มิลลิกรัมโครเมียม ค่าพีเอช 6 และปริมาณผงตะไบเหล็ก 1 กรัม/ลิตร สมการคิเนติกของปฏิกิริยารีดักชันของเฮกซะวาเลนท์โครเมียม ด้วยเหล็กสภาวะออกซิเดชันศูนย์ที่ได้เป็นดังนี้ -d[Cr(VI)]/dt = k[Cr(VI)]1.11[H+]0.35{Fe0}0.81 ; k = 1.55(mgCr/L)-0.11 M-0.35(g/L)-0.81 สมการนี้เหมาะสำหรับการหาอัตราการกำจัดเริ่มต้น เพื่อดูว่าปฏิกิริยาสามารถเกิดขึ้นได้ดีหรือไม่