อำนาจของอนุญาโตตุลาการในการวินิจฉัยอำนาจของตนเอง

Abstract

อำนาจของอนุญาโตตุลาการในการดำเนินกระบวนพิจารณาเป็นสิ่งสำคัญและจำเป็นในการที่จะทำให้การอนุญาโตตุลาการดำเนินการไปได้อย่างราบรื่น และรวดเร็ว สมดังเจตนาของ คู่สัญญาในการเลือกใช้อนุญาโตตุลาการ แต่ในการอนุญาโตตุลาการ โดยเฉพาะการอนุญาโตตุลาการทางการค้าระหว่างประเทศ มักมีการคัดค้านอำนาจพิจารณาข้อพิพาทของอนุญาโตตุลาการ โดยใช้เหตุผลต่างๆ เป็นต้นว่า สัญญาหลักไม่สมบูรณ์ ข้อตกลงอนุญาโตตุลาการจึงไม่สมบูรณ์ตามไปด้วย เหตุผลเหล่านี้มักถูกอ้างขึ้นเพื่อทำให้การดำเนินการอนุญาโตตุลาการสะดุดหรือหยุดลง และทำให้เกิดข้อสงสัยว่าผู้ใดควรเป็นผู้มีอำนาจในการวินิจฉัยว่าอนุญาโตตุลาการมีอำนาจในการพิจารณาข้อพิพาทนั้นหรือไม่ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ศึกษาประเด็นปัญหาเรื่องการอนุญาโตตุลาการกับการคัดค้านอำนาจของอนุญาโตตุลาการในการพิจารณาข้อพิพาท โดยศึกษาถึงแนวความคิดในการให้อำนาจอนุญาโตตุลาการในการวินิจฉัยอำนาจของตนเอง ตลอดจนข้อดีและข้อขัดข้องในการใช้อำนาจ ดังกล่าวของอนุญาโตตุลาการ ผลจากการศึกษาวิจัยผู้เขียนเห็นว่าบทบัญญัติกฎหมายของประเทศไทยยังไม่เหมาะสมที่จะทำให้การอนุญาโตตุลาการเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและรวดเร็ว เนื่องจากในปัจจุบันยังมีปัญหาในทางปฏิบัติเพราะไม่มีบทบัญญัติกฎหมายในเรื่องดังกล่าวที่ชัดเจน แม้ว่าจะได้มีการนำหลักการที่ให้อำนาจอนุญาโตตุลาการในการวินิจฉัยอำนาจของตนเองในกฎหมายต้นแบบว่าด้วยการอนุญาโตตุลาการในทางการค้าระหว่างประเทศมาพิจารณาในการร่างกฎหมายอนุญาโตตุลาการฉบับใหม่แล้วก็ตาม ผู้เขียนเห็นว่ายังสมควรแก้ไขเพิ่มเติมร่างพระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการดังกล่าวให้มีการยอมรับอำนาจของอนุญาโตตุลาการที่เกิดจากการทำหน้าที่เป็นอนุญาโตตุลาการและป้องกันการถ่วงเวลาดำเนินการอนุญาโตตุลาการให้ล่าช้า เพื่อให้กฎหมายอนุญาโตตุลาการของประเทศได้มาตราฐานในระดับสากล เป็นที่ยอมรับในนานาประเทศ และมีประสิทธิภาพอย่างแท้จริง