การใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียม ความรู้ และการนำความรู้ไปใช้กับความพึงพอใจในการสื่อทางไกลผ่านดาวเทียม ของนักศึกษานอกระบบโรงเรียนในชนบทจังหวัดเชียงใหม่

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียมของนักศึกษานอกระบบโรงเรียนในชนบทจังหวัดเชียงใหม่ และความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียม ความรู้ การนำความรู้ไปใช้และความพึงพอใจในการใช้สื่อทางไกล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษามีจำนวนทั้งสิ้น 349 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย t-test การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) ค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ซึ่งประมวลผลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป SPSSx ผลการวิจัยพบว่า 1. นักศึกษานอกระบบโรงเรียนในชนบทจังหวัดเชียงใหม่ที่มี อายุ การศึกษา อาชีพ สถานภาพสมรส ต่างกัน มีการใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียมไม่แตกต่างกัน 2. นักศึกษานอกระบบโรงเรียนในชนบทจังหวัดเชียงใหม่ที่มี เพศ และรายได้ต่างกันมีการใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียมแตกต่างกัน 3. การใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียมไม่มีความสัมพันธ์กับความรู้ 4. การใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียมมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการนำความรู้ไปใช้ 5. การใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียมมีความสัมพันธ์เชิงบวก กับความพึงพอใจในการใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียม 6. ความรู้ไม่มีความสัมพันธ์กับการนำความรู้ไปใช้ 7. ความรู้ไม่มีความสัมพันธ์กับความพึงพอใจในการใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียม 8. การนำความรู้ไปใช้มีความสัมพันธ์เชิงบวก กับความพึงพอใจในการใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียม 9. การนำความรู้ไปใช้ สามารถอธิบายความพึงพอใจในการใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียมได้มากที่สุด