ผลทางจุลชีววิทยาของการใช้สารละลายเตตราซัยคลินไฮโดรคลอไรด์ฉีดล้างภายในพ็อกเก็ตเสริมการเกลารากฟันในโรคปริทันต์อักเสบในผู้ใหญ่

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการศึกษาถึงผลการตอบสนองของอวัยวะปริทันต์ต่อการใช้สารละลายเตตราซัยคลินฉีดล้างภายในพ็อกเก็ตเสริมการเกลารากฟัน โดยพิจารณาจากลักษณะทางจุลชีววิทยาและลักษณะทางคลินิกบางอย่าง ทำการศึกษาในผู้ป่วยโรคปริทันต์อักเสบในผู้ใหญ่ที่ผ่านการรักษาในระยะเริ่มแรกแล้วจำนวน 42 คน เพศชาย 17 คน เพศหญิง 25 คน อายุเฉลี่ย 45.47+5.32 ปี ฟันที่ศึกษามีพ็อกเก็ตลึกมากกว่าหรือเท่ากับ 4 มิลลิเมตร รวม 4 ตำแหน่งในผู้ป่วยแต่ละราย สุ่มแบ่งเป็นกลุ่มควบคุม 2 กลุ่มคือ เกลารากฟันอย่างเดียว และใช้สารหลอกฉีดล้างภายในพ็อกเก็ตหลังเกลารากฟัน กลุ่มทดลอง 2 กลุ่มคือ ใช้สารละลายเตตราซัยคลินไฮโดรคลอไรด์ความเข้มข้นร้อยละ 5 และร้อยละ 10 ฉีดล้างภายในพ็อกเก็ตหลังเกลารากฟันสัปดาห์ละครั้ง รวม 4 สัปดาห์ นัดกลับมาตรวจและให้การรักษาใหม่ในสัปดาห์ที่ 14, 28 และ 42 เปรียบเทียบการตอบสนองของอวัยวะปริทันต์ โดยพิจารณาผลทางจุลชีววิทยาจากปริมาณและสัดส่วนของแบคทีเรียแต่ละประเภท ได้แก่ แบคทีเรียรูปกลม รูปแท่งเคลื่อนที่ไม่ได้ รูปแท่งเคลื่อนที่ได้ และสไปโรคีตส์ ด้วยกล้องจุลทรรศน์ชนิด เฟส-คอนทราสต์ และพิจารณาผลทางคลินิกจากการวัดความลึกพ็อกเก็ต อาการเลือดออกและดัชนีคราบจุลินทรีย์ ผลการวิจัยพบว่า สัดส่วนของแบคทีเรียรูปกลมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทั้ง 4 กลุ่มการรักษาในสัปดาห์ที่ 42 เมื่อเปรียบเทียบกับเริ่มต้นการรักษา โดยกลุ่มทดลองทั้ง 2 กลุ่มพบเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบระหว่างสัปดาห์ที่ 28 กับสัปดาห์ที่ 42 ปริมาณของแบคทีเรียรูปแท่งเคลื่อนที่ไม่ได้ มีการเปลี่ยนแปลงลดลงโดยเฉพาะกลุ่มที่ใช้สารละลายเตตราซัยคลินไฮโดรคลอไรด์ความเข้มข้นร้อยละ 10 พบลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับเริ่มต้นการรักษา ขณะที่กลุ่มที่ได้รับการเกลารากฟันเพียงอย่างเดียวมีปริมาณแบคทีเรียชนิดนี้ค่อนข้างคงที่ แต่สัดส่วนของแบคทีเรียชนิดนี้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทั้ง 4 กลุ่มเมื่อเปรียบเทียบกับเริ่มต้นการรักษา สำหรับสัดส่วนแบคทีเรียรูปแท่งเคลื่อนที่ได้ของทั้ง 4 กลุ่ม ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ขณะที่ปริมาณของแบคทีเรียชนิดนี้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับเริ่มต้นการรักษาในกลุ่มทดลองทั้ง 2 กลุ่มและกลุ่มที่ใช้สารละลายสีผสมอาหาร ส่วนปริมาณและสัดส่วนของสไปโรคีตส์ พบว่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบภายในกลุ่มการรักษาในแต่ละช่วงเวลา และพบความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ใช้สารละลายเตตราซัยคลินไฮโดรคลอไรด์ความเข้มข้นร้อยละ 5 กับกลุ่มเกลารากฟันอย่างมีนัยสำคัญในสัปดาห์ที่ 42 สำหรับความลึกพ็อกเก็ตพบว่าทั้ง 4 กลุ่ม มีความลึกพ็อกเก็ตลดลง อย่างมีนัยสำคัญในสัปดาห์ที่ 14, 28 และ 42 เมื่อเปรียบเทียบกับเริ่มต้นการรักษา และพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มที่ใช้สารละลายเตตราซัยคลินไฮโดรคลอไรด์ความเข้มข้นร้อยละ 5 กับกลุ่มที่ใช้สารละลายสีผสมอาหารในสัปดาห์ที่ 42 ขณะที่อาการเลือดออกของทั้ง 4 กลุ่มลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับเริ่มต้นการรักษา และดัชนีคราบจุลินทรีย์ของผู้ป่วยลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับเริ่มต้นการรักษา ซึ่งผลโดยรวมทั้งทางจุลชีววิทยาและลักษณะทางคลินิกของกลุ่มทดลองทั้ง 2 กลุ่ม ดีกว่ากลุ่มควบคุม งานวิจัยนี้ แสดงให้เห็นว่า การใช้สารละลายเตตราซัยคลินไฮโดรคลอไรด์ความเข้มข้นร้อยละ 5 และร้อยละ 10 ฉีดล้างภายในพ็อกเก็ค อาจพิจารณานำมาใช้ร่วมกับการเกลารากฟัน โดยหวังผลการตอบสนองของอวัยวะปริทันต์ดีกว่าการเกลารากฟันเพียงอย่างเดียว ทั้งลักษณะทางจุลชีววิทยาและลักษณะทางคลินิก