Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/44441
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorบุษกร บิณฑสันต์en_US
dc.contributor.authorชัชวาล แสงทองen_US
dc.contributor.otherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะศิลปกรรมศาสตร์en_US
dc.date.accessioned2015-08-21T09:28:48Z
dc.date.available2015-08-21T09:28:48Z
dc.date.issued2557en_US
dc.identifier.urihttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/44441
dc.descriptionวิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2557en_US
dc.description.abstractงานวิจัยนี้ดำเนินการศึกษาเดี่ยวระนาดทุ้มเพลงกราวใน สามชั้น ทางครูพุ่ม บาปุยะวาทย์ ปรากฏผลว่าทางเดี่ยวทางนี้สืบทอดมาจากครูสุชาติ คล้ายจินดา โดยครูศืบสักดิ์ ดุริยประณีต เดี่ยวระนาด-ทุ้มเพลงกราวในเป็นเพลงเดี่ยวหน้าพาทย์ชั้นสูงที่นักดนตรีนิยมนำมาบรรเลงเพื่ออวดฝีมือ เป็นเพลงที่พิเศษกว่าเพลงอื่นทั้งยาวและยาก ประกอบกับมีเม็ดพรายต่าง ๆ มากมายรวบรวมเอาเนื้อหาทางดุริยางค์ไว้ในเพลงเดี่ยวอย่างครบถ้วน การวิเคราะห์สังคีตลักษณ์และกลวิธีพิเศษพบว่าเพลงนี้มีทั้งหมด ๖ กลุ่มลูกโยน ใช้จังหวะฉิ่งแบบพิเศษ คือ ตีเสียงฉิ่งอย่างเดียว ใช้หน้าทับกราวนอกกำกับจังหวะเพื่อให้ทำนองกระชับรวดเร็ว พบการใช้กลวิธีพิเศษในการบรรเลงได้แก่ การตีลักจังหวะ การตีสะเดาะ การตีสะบัด การตีขยี้ การตีโขก การตีดูด การตีกวาด การตีเสียงเที่ยว การตีกระทบ การตีถ่างมือ การตีเสี้ยวมือ การตีเตะเสียง การตีย้อย การตีลอยจังหวะ ในการศึกษาด้านอัตลักษณ์การบรรเลงของครูพุ่ม บาปุยะวาทย์ พบว่ามีอัตลักษณ์พิเศษได้แก่ การสอดแทรกสำเนียงภาษาต่าง ๆ การตีดูดรวบปลายจังหวะ การดำเนินทำนองให้มีรสมือของระนาดทุ้มและการดำเนินทำนองแบบเน้นการใช้มือซ้ายen_US
dc.description.abstractalternativeThis research focused on the Krawnai Ranat Thum solo of Kru Phum Bapuyawat in its related contents including the analysis of its forms and the unique technique of Kru Phum’s Ranat Thum performance. This solo piece is transmitted by Kru Suchart Klaijinda to Kru Seubsak Duriyapraneat. The findings showed that Krawnai solo is considered to be the most advanced solo piece because of its virtuoso techniques and its length. There are 6 LukYon groups. Krawnork Nathab is used for a drum. Ching – a small pair of symbals hit only“ching“sound. The special techiques - Tee LakJangwa, Tee Sadaw, Tee Sabat, Tee Kayee, Tee Kayok, Tee Dood, Tee Kwad, Tee Tiew, Tee Kratob, Tee Tang Muoe, Tee SiewMuoe, Tee Tae Sieng, Tee Yoi, TeeLoiJangwa are used. The unique techniques of KruPhum’s performing styles are; the insertion of western dialect, the damping sound with syncopation with the lefthand emphasis are applied .en_US
dc.language.isothen_US
dc.publisherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.relation.urihttp://doi.org/10.14457/CU.the.2014.483-
dc.rightsจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.subjectพุ่ม บาปุยะวาทย์, 2433-2511th
dc.subjectระนาดทุ้มth
dc.subjectการวิเคราะห์ทางดนตรีth
dc.subjectเครื่องดนตรีไทยth
dc.subjectดนตรีไทยth
dc.subjectการวิเคราะห์เพลงth
dc.subjectRanāt thumen_US
dc.subjectMusical analysisen_US
dc.subjectMusical instruments, Thaien_US
dc.titleวิเคราะห์เดี่ยวระนาดทุ้มเพลงกราวใน สามชั้น ทางครู พุ่ม บาปุยะวาทย์en_US
dc.title.alternativeTHE ANALYSIS OF KRAWNAI SAM CHAN THANG KRU PHUM BAPUYAWATen_US
dc.typeThesisen_US
dc.degree.nameศิลปศาสตรมหาบัณฑิตen_US
dc.degree.levelปริญญาโทen_US
dc.degree.disciplineดุริยางค์ไทยen_US
dc.degree.grantorจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.email.advisorbussakorn.s@chula.ac.then_US
dc.identifier.DOI10.14457/CU.the.2014.483-
Appears in Collections:Fine Arts - Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
5386736135.pdf17.82 MBAdobe PDFView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.