Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/46550
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorวรรณี แกมเกตุen_US
dc.contributor.authorพัชรา กระแจะเจิมen_US
dc.contributor.otherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะครุศาสตร์en_US
dc.date.accessioned2015-09-19T03:40:31Z
dc.date.available2015-09-19T03:40:31Z
dc.date.issued2557en_US
dc.identifier.urihttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/46550
dc.descriptionวิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2557en_US
dc.description.abstractการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาระดับการควบคุมความคิด รูปแบบการคิด และกระบวนการแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น 2) เพื่อพัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลเชิงสาเหตุและผลของการควบคุมความคิดที่มีตัวแปรส่งผ่านของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นที่สร้างขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลของตัวแปรสาเหตุที่ส่งผลต่อการควบคุมความคิด และอิทธิพลของการควบคุมความคิดที่มีต่อตัวแปรผลที่เกิดขึ้น ตัวอย่างวิจัย คือนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานจำนวน 863 คน ซึ่งได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบ 3 ขั้นตอน (three stage random sampling) เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถามและแบบวัดการควบคุมความคิด รูปแบบการคิด และกระบวนการแก้ปัญหาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ซึ่งมีค่าความเที่ยงในการวัดตัวแปรแต่ละตัวตั้งแต่ 0.63-0.86 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวิเคราะห์ค่าสถิติพื้นฐาน การวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และการวิเคราะห์โมเดลเชิงสาเหตุและผลด้วยโปรแกรม LISREL ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นมีระดับการควบคุมความคิดและรูปแบบการคิดอยู่ในระดับปานกลาง (M=3.03, SD=0.52 และ M=3.11, SD= 0.47 ตามลำดับ) และมีกระบวนการแก้ปัญหาอยู่ในระดับน้อยที่สุด (M=1.29, SD=0.99) 2. โมเดลเชิงสาเหตุและผลของการควบคุมความคิดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นที่มีตัวแปรส่งผ่านมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ( chi-square= 66.54, df = 50, p = 0.0587, GFI=0.99, AGFI=0.99, RMSEA =0.02) 3. ตัวแปรสาเหตุที่ส่งผลต่อการควบคุมความคิดได้แก่ สถานภาพทางเศรษฐกิจและสังคมมีอิทธิพลขนาดอิทธิพลทางตรงเท่ากับ 0.10 และมีอิทธิพลทางอ้อมต่อการควบคุมความคิดโดยผ่านรูปแบบการคิดด้วยขนาดอิทธิพล เท่ากับ 0.06 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) นอกจากนี้การควบคุมความความคิดยังมีอิทธิพลทางตรงต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เท่ากับ 0.19 และมีอิทธิพลทางอ้อมต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยผ่านกระบวนการแก้ปัญหาด้วยขนาดอิทธิพล เท่ากับ 0.11 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) โดยตัวแปรส่งผ่านทั้งสองตัวในโมเดลซึ่งได้แก่รูปแบบการคิด และกระบวนการแก้ปัญหาเป็นตัวแปรส่งผ่านแบบบางส่วนen_US
dc.description.abstractalternativeThe objectives of this research were to: 1) study the degree of student cognitive control, R-I cognitive style and problem-solving process; 2) develop and validate a cause and effect model of cognitive control with regard to secondary school students with mediating variables; 3) study the direct and indirect effect of cognitive control mediated by R-I cognitive style. The sample used in this study were 863 lower secondary school students under the Office of the Basic Education Commission derived by random selection using a three-stage sampling technique. The research instruments were questionnaires, a cognitive control scale, an R-I cognitive style scale and a problem-solving scale. The reliability of the instrument ranged between 0.629 and 0.856 and were analyzed by employing descriptive statistics, Pearson’s product-moment correlation coefficient, confirmatory factor analysis, and LISREL analysis. The research findings were as follows: 1) Overall, the students had medium level of cognitive control (M=3.03), a medium level of R-I cognitive style (M=3.11) and a minimum level of problem-solving process (M=1.29) 2) The cause and effect model fitted the empirical data (Chi-Square = 66.54, df = 50, p = 0.0587, GFI=0.99, AGFI=0.99, RMSEA = 0.020) 3) The independent variables of cognitive control included socioeconomic status and R-I cognitive style. Socioeconomic status had a direct effect on cognitive control, and an indirect effect on cognitive control via R-I cognitive style as a mediated variable (direct effect = 0.10, indirect effect = 0.06) with a statistically significant level of .05. In addition, cognitive control had a direct effect on academic achievement and an indirect effect via the problem-solving process as a mediated variable (direct effect = 0.19, indirect effect = 0.11) were at a statistically significant level of .05. The R-I cognitive style and the problem-solving process acted as a partially mediated variable.en_US
dc.language.isothen_US
dc.publisherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.relation.urihttp://doi.org/10.14457/CU.the.2014.1308-
dc.rightsจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.subjectนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น
dc.subjectการเรียนรู้จากการรู้คิด
dc.subjectแบบการคิด
dc.subjectความคิดและการคิด
dc.subjectการควบคุม (จิตวิทยา)
dc.subjectJunior high school students
dc.subjectCognitive learning
dc.subjectCognitive styles
dc.subjectThought and thinking
dc.subjectControl (Psychology)
dc.titleโมเดลเชิงสาเหตุและผลของการควบคุมความคิดของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นที่มีตัวแปรส่งผ่านen_US
dc.title.alternativeA CAUSE AND EFFECT MODEL OF COGNITIVE CONTROL OF SECONDARY SCHOOL STUDENTS WITH MEDIATING VARIABLESen_US
dc.typeThesisen_US
dc.degree.nameครุศาสตรมหาบัณฑิตen_US
dc.degree.levelปริญญาโทen_US
dc.degree.disciplineวิธีวิทยาการวิจัยการศึกษาen_US
dc.degree.grantorจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.email.advisorWannee.K@Chula.ac.then_US
dc.identifier.DOI10.14457/CU.the.2014.1308-
Appears in Collections:Edu - Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
5583872427.pdf3.02 MBAdobe PDFView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.