ผลของการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มตามแนวโรเจอร์สต่อภาวะซึมเศร้าของบุคคลที่สูญเสียแขนขา

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มตามแนวโรเจอร์ส ต่อภาวะซึมเศร้าของบุคคลที่สูญเสียแขน ขา แบบแผนการวิจัยเป็นแบบที่มีกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม มีการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่สูญเสียแขน ขาจำนวน 20 คน ที่พักอยู่ในศูนย์ฟื้นฟูอาชีพคนพิการหยาดฝน และมีคะแนนความซึมเศร้าตั้งแต่ 10 คะแนนขึ้นไป สุ่มตัวอย่างเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 10 คน โดยกลุ่มทดลองได้เข้ากลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาตามแนวโรเจอร์ส จำนวน 6 สัปดาห์ ติดต่อกัน สัปดาห์ละ 2 ครั้ง ครั้งละ 2 ชั่วโมง 30 นาที รวมทั้งสิ้น 30 ชั่วโมง โดยมีผู้วิจัยเป็นผู้นำกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบวัดความซึมเศร้าของเบ็ค สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์คือ t-test ผลการวิจัยพบว่า 1.หลังการทดลองผู้ที่สูญเสียแขน ขา ที่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มตามแนวโรเจอร์ส มีคะแนนความซึมเศร้าต่ำกว่าก่อนเข้ารับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่ม อย่างมีนัยสำคัญทางสิถิตที่ระดับ.01 2.หลังการทดลองผู้ที่สูญเสียแขน ขา ที่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มตามแนวโรเจอร์ส มีคะแนนความซึมเศร้าต่ำกว่า ผู้ที่ไม่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01