ผลของกลุ่มจิตสัมพันธ์ต่อความครุ่นคิดเกี่ยวกับตนเองของวัยรุ่นตอนปลาย

Abstract

ศึกษาผลของกลุ่มจิตสัมพันธ์ต่อความครุ่นคิดเกี่ยวกับตนเอง ของวัยรุ่นตอนปลาย โดยมีสมมติว่า (1) หลังการทดลอง วัยรุ่นตอนปลายที่เข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์ จะมีคะแนนความครุ่นคิดเกี่ยวกับตนเองต่ำกว่า ก่อนเข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์ (2) หลังการทดลอง วัยรุ่นตอนปลายที่เข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์ จะมีคะแนนความครุ่นคิดเกี่ยวกับตนเองต่ำกว่ากลุ่มควบคุม การวิจัยนี้ใช้แบบการวิจัยที่มีกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม มีการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาสถาบันราชภัฎนครราชสีมา ที่มีอายุระหว่าง 18-22 ปี จำนวน 26 คนที่มีคะแนนการสำนึกตนบวก 1.5 SD ขึ้นไปจากค่าเฉลี่ยของนักศึกษาที่ได้ทำมาตรวัดการสำนึกตน (X = 58.86) กลุ่มตัวอย่างจำนวน 13 คนสมัครใจเข้าร่วมกลุ่มทดลองซึ่งแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 มี 6 คนและกลุ่มที่ 2 มี 7 คน และสมาชิกที่เหลือ 13 คนสมัครใจเข้ากลุ่มควบคุมซึ่งแบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 มี 6 คน และกลุ่มที่ 2 มี 7 คน กลุ่มทดลองได้เข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์ 3 วัน 2 คืนติดต่อกัน โดยกำหนดเวลาเป็น 6 ช่วงๆ ละ 3 ชั่วโมง รวม 18 ชั่วโมง ผู้วิจัยเป็นผู้นำกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ได้แก่มาตรวัดการสำนึกตน ที่พัฒนามาจากมาตรวัดการสำนึกตนของ เฟนิกสไตน์ ไชเออร์ และบัสส์ (1975) วิเคราะห์ข้อมูลโดยการทดสอบความแตกต่าง ของค่าเฉลี่ยคะแนนการสำนึกตนด้วยวิธีการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1. หลังการทดลอง วัยรุ่นตอนปลายที่เข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์ มีความครุ่นคิดเกี่ยวกับตนเองต่ำกว่าก่อนเข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. หลังการทดลอง วัยรุ่นตอนปลายที่เข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์ มีความครุ่นคิดเกี่ยวกับตนเองต่ำกว่าวัยรุ่นตอนปลาย ที่ไม่ได้เข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05