Abstract:
ศึกษาหาที่มาของอารมณ์ขันในภาพโฆษณาทางนิตยสาร หารูปแบบการนำเสนออารมณ์ขันในภาพโฆษณาทางนิตยสาร หาความสัมพันธ์ระหว่างที่มาและรูปแบบการนำเสนออารมณ์ขัน ว่ามีความสัมพันธ์กันอย่างไร วิธีการที่ใช้ในการวิจัยคือ นับความถี่ของจำนวนตัวอย่างภาพโฆษณาในแต่ละที่และรูปแบบการนำเสนอฯ และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างที่มากับรูปแบบการนำเสนอฯ ด้วยความถี่ที่พบ ผลการวิจัยพบว่า ที่มาของการใช้อารมณ์ขันในภาพโฆษณาทางนิตยสารมีทั้งหมด 7 ที่มา คือ 1.ลามกอนาจาร 2.ความโชคร้ายทางร่างกาย 3.กลไกของโครงเรื่อง 4.ลักษณะตัวละคร 5.ตลกความคิด 6.ล้อเลี่ยนเสียดสี 7.บุคลาธิษฐาน โดยที่มา ที่พบว่ามีการใช้มากที่สุดคือ ที่มาตลกความคิด ส่วนที่มาที่พบว่ามีการใช้น้อยที่สุดคือ ที่มาลามกอนาจาร รูปแบบการนำเสนออารมณ์ขันในภาพโฆษณาทางนิตยสารมีทั้งหมด 8 รูปแบบคือ 1 ซ่อนปมอำพราง 2.หักมุม 3.ทำเรื่องใหญ่เป็นเรื่องเล็ก 4.ความแตกต่างระหว่างยุคสมัย 5.นิสัยความเป็นอยู่ 6.สิ่งเกินจริง 7.นัยประหวัด 8.เล่าขาน โดยรูปแบบการนำเสนอฯ ที่พบว่ามีการใช้มากที่สุดคือ รูปแบบเล่าขาน ส่วนรูปแบบฯ ที่พบว่ามีการใช้น้อยที่สุดคือ รูปแบบซ่อนปมอำพราง และรูปแบบความแตกต่างระหว่างยุคสมัย ที่มาของอารมณ์ขันแต่ละที่มา ไม่เฉพาะเจาะจงว่าสามารถนำเสนอด้วยรูปแบบการนำเสนอฯ ได้เพียงรูปแบบเดียวเท่านั้น แต่ที่มาหนึ่งสามารถนำเสนอด้วยรูปแบบการนำเสนอฯ ได้มากว่า 1 รูปแบบฯ เป็นความสัมพันธ์แบบไม่ตายตัว ที่มาลามกอนาจารเหมาะสมกับรูปแบบการนำเสนอฯ แบบเล่าขานมากที่สุด ที่มาความโชคร้ายทางร่างกายเหมาะสมกับรูปแบบการนำเสนอฯ แบบเล่าขานมากที่สุด ที่มากลไกของโครงเรื่องเหมาะสมกับรูปแบบการนำเสนอฯ แบบนิสัยความเป็นอยู่มากที่สุด ที่มาลักษณะตัวละครเหมาะสมกับรูปแบบการนำเสนอฯ แบบนิสัยความเป็นอยู่มากที่สุด ที่มาตลกความคิดเหมาะสมกับรูปแบบการนำเสนอฯ แบบนัยประหวัดมากที่สุด ที่มาล้อเลียนเสียดสีเหมาะสมกับรูปแบบการนำเสนอฯ ความแตกต่างระหว่างยุคสมัยมากที่สุด ที่มาบุคลาธิษฐานเหมาะสมกับรูปแบบการนำเสนอฯ แบบเล่าขานมากที่สุด
