การวิเคราะห์ต้นทุน-ผลได้ของการตรวจคัดกรองเชื้อเอชไอวีจากโลหิตบริจาค ของศูนย์บริการโลหิตแห่งชาติ สภากาชาดไทย

Abstract

การตรวจคัดกรองเชื้อเอชไอวีในระยะ Window Period จากโลหิตบริจาคด้วยการตรวจหา HIV-RNA โดยวิธี NAT เป็นอีกวิธีการหนึ่งที่ศูนย์บริการโลหิตแห่งชาติ สภากาชาดไทยได้นำมาใช้ในการตรวจเพิ่มจากการ ตรวจแบบเดิม คือ การตรวจหา HIV-Ag ด้วยวิธี Elisa ซึ่งการตรวจด้วยวิธี NAT ที่เพิ่มขึ้นนี้ทำให้ต้นทุน การตรวจโลหิตเพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นเหตุให้ศูนย์บริการโลหิตแห่งชาติ สภากาชาดไทยต้องเสียงบประมาณ ในการจัดบริการโลหิตเพิ่มขึ้น ซึ่งอาจมีผลกระทบต่องบประมาณในการจัดบริการด้านอื่นๆได้ การวิจัย ครั้งนี้จึงเป็นการศึกษาเพื่อวิเคราะห์หาต้นทุนผลได้ที่เพิ่มขึ้นของการตรวจหา HIV-RNA โดยวิธี NAT เปรียบเทียบกับการตรวจหา HIV p24 Ag โดยวิธี Elisa ในปีงบประมาณ 24548 โดยศึกษาในมุมมองของ สังคม เพื่อเป็นข้อมูลในส่วนของการประเมินผลที่ให้ผู้บริหารตัดสินใจเลือก แนวทางในการขยายผล การปฏิบัติที่เหมาะสมต่อไป ผลการวิจัยพบว่า ผลได้สุทธิที่เพิ่มขึ้นจากการตรวจคัดกรองหาเชื้อเอชไอวี จากโลหิตบริจาคด้วยวิธี NAT ที่มากกว่าวิธี Elisa จำนวน 4 ราย จากจำนวนโลหิตบริจาค 447,422 ยูนิต กรณีนำไปทำเป็นโลหิต โดยไม่มีการแพร่กระจายเชื้อของประชากรเพศชายและเพศหญิง มีค่าติดลบ (-166.77 และ -170.31 ล้านบาท ตามลำดับ) แต่ถ้าคิดถึงโอกาสในการนำโลหิตบริจาคที่ติดเชื้อเอชไอวี ไปทำเป็นส่วนประกอบของโลหิต (Blood Components) และมีการแพร่กระจายเชื้อไปให้บุคคลอื่นด้วย แล้วผลได้สุทธิที่เพิ่มขึ้นจะมีค่าเป็นบวก (389.06 และ 326.87 ล้านบาทตามลำดับ) การศึกษานี้ได้เสนอ ข้อมูลสำคัญเพื่อนำมาใช้ในการประกอบการตัดสินใจเกี่ยวกับมาตรการที่เหมาะสมในการตรวจคัดกรอง โลหิตบริจาคต่อไป