Abstract:
การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการก่ออาชญากรรมทางเพศของเยาวชนชาย โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยทางมานุษยวิทยาหลายรูปแบบเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล เช่นการสังเกตอย่างมีส่วนร่วม การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก รวมทั้งเทคนิคของการจดบันทึกเป็นต้น โดยการศึกษาจากกลุ่มเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดเกี่ยวกับเพศ และถูกควบคุมใน กองแรกรับ (บ้านเมตตา) ที่คัดเลือกตามความเหมาะสมจำนวน 12 ราย โดยนำข้อมูลมาวิเคราะห์เพื่อพิสูจน์สมมติฐานที่ตั้งไว้ ผลการศึกษาเกี่ยวกับปัจจัยที่มีอิทธิพลเกี่ยวกับการก่ออาชญากรรมทางเพศของ เยาวชนชาย สามารถสรุปได้ว่า อายุขณะกระทำความผิดเฉลี่ย 15.8 ปี อายุปัจจุบันเฉลี่ย 17.2 ปี ส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ ร้อยละ 91.66 ส่วนใหญ่มีภูมิลำเนาอยู่ในกรุงเทพ ร้อยละ 24.99 ส่วนใหญ่กระทำความผิดในข้อกล่าวหาว่าพรากผู้เยาว์ ร้อยละ 41.66 ผู้กระทำความผิดส่วนใหญ่เป็นนักเรียน ร้อยละ 50 การศึกษาสูงสุดของเยาวชนจบจากการศึกษาระดับประถมศึกษา ร้อยละ 50 ขณะกระทำความผิดส่วนใหญ่ไม่เรียนหนังสือ ร้อยละ 58.33 ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการก่ออาชญากรรมทางเพศของเยาวชนชายในกรุงเทพมหานคร คือ ระดับการศึกษาต่ำของเยาวชนชาย ความสัมพันธ์ในครอบครัวของเยาวชนชายที่ไม่เหนียวแน่น เพื่อนที่ชักนำไปในทางที่เสื่อมเสียของเยาวชนชาย การติดยาเสพติดของเยาวชนชาย สิ่งแวดล้อมที่ไม่เหมาะสมของเยาวชนชาย และสิ่งยั่วยุทางเพศของเยาวชนชาย อย่างไรก็ตามไม่พบว่าการมีรายได้น้อยของครอบครอบครัวเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพล ตอ่การก่ออาชญากรรมทางเพศของเยาวชนชาย