จารึกหลักที่ 44 : อักษรไทยภาคกลางที่เก่าที่สุด

อิงอร สุพันธุ์วณิช

dc.contributor.author	อิงอร สุพันธุ์วณิช
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะอักษรศาสตร์
dc.coverage.spatial	ไทย
dc.date.accessioned	2010-06-12T05:41:10Z
dc.date.available	2010-06-12T05:41:10Z
dc.date.issued	2527
dc.identifier.citation	วารสารภาษาและวรรณคดีไทย. 1,3 (ธ.ค. 2527), 14-23	en
dc.identifier.issn	0857-037X
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/12856
dc.description.abstract	จารึกหลักที่ 44 นับได้กว่าเป็นจารึกอักษรไทยภาคกลางที่เก่าที่สุดเท่าที่ปรากฏหลักฐานในปัจจุบัน ตัวอักษรบางตัวจะมีลักษณะต่างไปจากตัวอักษรในจารึกที่ค้นพบแถบจังหวัดสุโขทัย ในจารึกหลักนี้จะมีการใช้ไม้ยมกเป็นครั้งแรก และมีการใช้ตัวเลขบางตัวที่น่าสนใจ	en
dc.description.abstractalternative	Inscription No. 44 represents the oldest Thai script of the central part of Thailand so far. Some letters look different from those in the Sukhothai inscriptions .The repetition marker(maj jamok) appears in use for the first time. Also, there is an interesting use of some numerals.	en
dc.format.extent	5509937 bytes
dc.format.mimetype	application/pdf
dc.language.iso	th	es
dc.publisher	คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.subject	ภาษาไทย -- ตัวอักษร	en
dc.subject	จารึก -- ไทย	en
dc.title	จารึกหลักที่ 44 : อักษรไทยภาคกลางที่เก่าที่สุด	en
dc.title.alternative	Inscription no. 44 : the oldest inscription of the central part of Thailand	en
dc.type	Article	es
dc.email.author	Ing-orn.S@Chula.ac.th