สมบูรณ์ธรรมแห่งธรรมชาติกับสุนทรธรรมแห่งจิตวิญญาณในนิราศสมัยใหม่ของ อังคาร กัลยาณพงศ์ กับไพวรินทร์ ขาวงาม

Abstract

บทความวิจัยนี้มุ่งศึกษา ความสมบูรณ์ของธรรมชาติและความดีงามแห่งจิตวิญญาณในนิราศสมัยใหม่ กวีเน้นย้ำความงามและคุณค่าของธรรมชาติ โดยสอนให้เพื่อนมนุษย์รักและดูแลเอาใจใส่ธรรมชาติ เข้าใจว่าตนเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติที่ต้องเกื้อกูลกัน เพื่อให้ดำรงอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ลักษณะนี้เป็นการขยายความคิดเรื่องธรรมชาติในนิราศ จากเดิมที่ใช้เป็นสื่อเชื่อมโยงอารมณ์ความรู้สึกมาเป็นเนื้อหาสำคัญของเรื่อง นอกจากนี้ กวีคร่ำครวญถึงความเสื่อมโทรมของธรรมชาติและความตกต่ำของจิตวิญญาณมนุษย์ด้วยความห่วงใย กวีได้พยายามใช้นิราศขัดเกลาจิตใจเพื่อนมนุษย์และสอนให้นำหลักพุทธธรรมมาใช้แก้ปัญหาสังคมในโลกปัจจุบัน