Abstract:
บทความนี้มุ่งแสดงให้เห็นการสื่อพุทธธรรมในกวีนิพนธ์ ชักม้าชมเมืองของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ อันมีนัยเนื่องกับการปฏิบัติธรรมบูชา เพื่อระลึกถึงพระพุทธคุณ ชักม้าชมเมืองจึงเป็นกวีนิพนธ์พุทธบูชา กวีนำเสนอสาระธรรมเป็นแก่นเรื่อง และฉายภาพความงามของพุทธศิลป์เป็นแกนร้อยเพื่อเป็นบุคลาธิษฐานอธิบายกระบวนธรรมเรื่องไตรลักษณ์และแนวคิดเรื่องกรรม โดยหวังใจให้ชนทั้งหลายได้ ‘เจียระไนทัศโนดม’ และปรุงจิตให้ประณีตงามด้วยธรรมะเพื่อเกื้อกูลสังคมให้สันติสุข โดยนัยนี้ ชักม้าชมเมือง จึงมีคุณค่าในฐานะเป็นวรรคดีคำสอนและวรรณคดียอพระเกียรติสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ทรงค้นพบธรรมอันงามเลิศสมบูรณ์ และทรงชี้นำมรรคานั้นแก่มหาชน
