Abstract:
ประมวลรัษฎากรไม่ปรากฎแนวความคิดและมาตรการในการคุ้มครองสิทธิผุ้เสียภาษีอากรที่ชัดเจน ดังนั้นในการวิจัยจึงได้ศึกษาการคุ้มครองสิทธิตามประมวลรัษฎากรและกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้อง เปรียบเทียบกับบทบัญญัติอันเป็นมาตรการคุ้มครองสิทธิผู้เสียภาษีตามกฎหมายต่างประเทศ ได้แก่ ประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศญี่ปุ่น เพื่อศึกษาแนวทางในการแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร ให้มีบทบัญญัติคุ้มครองสิทธิผู้เสียภาษีอากรต่อไป จากการศึกษาพบว่า การคุ้มครองสิทธิผู้เสียภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร มีระดับความคุ้มครองสิทธิน้อยกว่าที่ควร เมื่อเปรียบเทียบกับบทบัญญัติของกฎหมายต่างประเทศ และนอกจากนี้การคุ้มครองสิทธิผู้เสียภาษีอากรยังต้องพิจารณาประกอบกับกฎหมายอื่นหลายฉบับ มิได้มีบทบัญญัติเพื่อคุ้มครองสิทธิผู้เสียภาษีอากรเป็นการเฉพาะ จึงทำให้ไม่มีความชัดเจน เกิดความสับสนในการปฏิบัติและยังไม่เพียงพอต่อการคุ้มครองสิทธิผู้เสียภาษีอากรได้อย่างมีประสิทธิภาพ รวมทั้งไม่สอดคล้องกับหลักภาษีอากรที่ดี เนื่องจากเป็นการนำบทบัญญัติที่ใช้ในการคุ้มครองสิทธิเป็นการทั่วไป มาใช้กับการคุ้มครองสิทธิตามประมวลรัษฎากรอันเป็นกฎหมายที่มีลักษณะพิเศษ นอกจากนี้ ยังพบว่าการขาดการเผยแพร่ให้ความรู้ และให้ความสำคัญกับการคุ้มครองสิทธิของผู้เสียภาษีอากร เป็นอุปสรรคอย่างหนึ่งต่อการพัฒนาแนวความคิด ในการคุ้มครองสิทธิผู้เสียภาษี ดังนั้นเพื่อแก้ไขปัญหา จึงเสนอให้มีมาตรการคุ้มครองสิทธิผู้เสียภาษีอากรเป็นเฉพาะ ประกอบด้วยมาตรการในเชิงป้องกันและเชิงแก้ไขควบคู่กัน ได้แก่ การนำหลักทั่วไปในการคุ้มครองสิทธิเช่น หลักศุภนิติกระบวนการมาใช้ในการคุ้มครองสิทธิผู้เสียภาษี และกำหนดวิธีปฏิบัติราชการไว้เป็นการเฉพาะในประมวลรัษฎากร เพื่อเป็นหลักประกันแก่ผู้เสียภาษีอากรได้อย่างแท้จริง
