Abstract:
เจารปัญจาศิกาเป็นกวีนิพนธ์สันสกฤตที่แสดงศฤงคารรสหรือรสรักได้อย่างซาบซึ้งน่าประทับใจ กวีพิลหณะผู้มีชีวิตอยู่ในคริสตวรรษที่ 11 พรรณนาความงามของเจ้าหญิงผู้เป็นที่รัก และเหตุการณ์ที่ประทับอยู่ในความทรงจำด้วยภาษาที่ไพเราะ ชัดเจน และอ่อนหวาน แสดงถึงความรักอันร้อนแรง กอปรด้วยอารมณ์สะเทือนใจ และความรู้สึกลึกซึ้งทำให้ผู้อ่านสามารถมองเห็นภาพและเกิดอารมณ์ร่วมในประสบการณ์เหล่านั้น นอกจากนี้เจารปัญจาศิกายังสะท้อนให้เห็นคติความเชื่อและลักษณะเฉพาะทางวัฒนธรรมของอินเดียโบราณด้วย
