Abstract:
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์หลัก เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในระดับรายการคงค้าง ที่ขึ้นกับดุลยพินิจของผู้บริหารและการเปลี่ยนแปลงในระดับการเปิดเผยข้อมูล ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงประจักษ์ กลุ่มตัวอย่างคือบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ที่ยื่นงบการเงินต่อคณะกรรมการ กำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยทั้ง 3 ปีติดต่อกัน คือในปี 2545 2546 และ 2547 จำนวน 82 บริษัท ในการเก็บรวบรวมข้อมูลการเปลี่ยนแปลงในระดับการเปิดเผยข้อมูล มีการสร้างกระดาษทำการ เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลแยกเป็น 5 หัวข้อ ประกอบด้วย ข้อมูลทั่วไปของบริษัทหลักทรัพย์ และการลงทุนของ บริษัท การบริหารและการจัดการ ฐานะการเงินและผลการดำเนินงาน และแนวโน้มในอนาคต ตามข้อมูลที่ กลุ่มผู้ใช้ข้อมูลต้องการทรายซึ่งได้จากการทบทวนวรรณกรรม การวิจัยได้ใช้เทคนิคการวิเคราะห์ความ ถดถอยเชิงพหุ ส่วนการวัดการเปลี่ยนแปลงในระดับการจัดการกำไรนั้น ได้ใช้แบบจำลองของ Modified Jones (1995) เป็นตัวแบบในการวัดค่าการจัดการกำไร ผลการศึกษาพบว่า การเปลี่ยนแปลงในระดับ รายการคงค้างที่ขึ้นกับดุลยพินิจของผู้บริหารไม่มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงในระดับการเปิดเผย ข้อมูลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ซึ่งอาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในระดับการเปิดเผยข้อมูลไม่ได้เพิ่มขึ้น หรือลดลงตามความต้องการของผู้บริหาร แต่จะเป็นไปตามข้อกำหนดของมาตรฐานการบัญชี และข้อ กำหนดของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่นคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความมีประสิทธิภาพของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง นอกจากนั้นจากการศึกษา พบว่าบริษัท จดทะเบียนส่วนใหญ่มีการเปิดเผยข้อมูลในปริมาณที่เพิ่มขึ้น เมื่อเปรียบเทียบระหว่างปี 2547 และ 2546 แต่สำหรับการเปิดเผยข้อมูลด้าน การบริหารและการจัดการกลับพบว่า มีการเปิดเผยข้อมูลในปริมาณ ที่ไม่เปลี่ยนแปลง ซึ่งอาจเกิดจากผู้บริหารยังไม่ให้ความสำคัญกับข้อมูลด้านนี้เท่าที่ควร จึงเป็นข้อสังเกต สำหรับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการเปิดเผยข้อมูล เพื่อนำไปปรับปรุงในการออกข้อกำหนดในการเปิด เผยข้อมูลด้านการบริหารและการจัดการในอนาคต ให้เป็นประโยชน์แก่ผู้ใช้ข้อมูลกลุ่มต่างๆ ต่อไป