Abstract:
ปัญหาองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติเป็นผลสืบเนื่องมาจากความเจริญก้าวหน้าทางสังคม เศรษฐกิจ เทคโนโลยีการติดต่อสื่อสารอันทันสมัย องค์กรอาชญากรรมข้ามชาติมีการดำเนินการในลักษณะที่เป็นองค์กร ปฏิบัติงานกันอย่างมีเครือข่ายซับซ้อน รวมทั้งอาจมีผู้มีอิทธิพลในสังคมเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง เหล่านี้ล้วนเป็นอุปสรรคต่อการนำองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติเหล่านี้มาลงโทษ และการดำเนินกิจกรรมขององค์กรอาชญากรรมในลักษณะที่ข้ามชาตินี้เอง ความเสียหายที่เกิดขึ้นย่อมเกิดขึ้นเป็นวงกว้างสร้างความเดือดร้อนอย่างมากแก่ประชาคมโลก ประเทศต่างๆ รวมทั้งประเทศไทยผ่านสหประชาชาติซึ่งเป็นเวทีกลางของประชาคมโลก จึงได้มีการร่วมกันร่างอนุสัญญาสหประชาชาติเพื่อต่อต้านอาชญากรรมข้ามชาติ ที่มีการจัดตั้งในลักษณะองค์กร ค.ศ. 2000
เพื่อเป็นการกำหนดมาตรการและแนวทางให้ประเทศภาคีสมาชิก ได้นำไปเป็นแนวทางในการอนุวัติกฎหมายภายในของตนเพื่อส่งเสริมให้การป้องกัน และปราบปรามองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติพัฒนา และมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น เกี่ยวกับการที่ประเทศไทยในฐานะประเทศภาคคีสมาชิคของอนุสัญญาดังกล่าว จะนำเอาหลักเกณฑ์รวมทั้งมาตรการต่างๆในอนุสัญญาฉบับดังกล่าวมาอนุวัติเพื่อบังคับใช้ภายในประเทศนั้น ปัจจุบันรัฐบาลได้มอบหมายให้สำนักงานอัยการสูงสุดเป็นผู้มีหน้าที่รับผิดชอบในการยกร่างกฎหมายขึ้นฉบับหนึ่ง คือ ร่างพระราชบัญญัติป้องกัน และปราบปรามองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติ พ.ศ. ... ซึ่งหากการร่างกฎหมายดังกล่าวได้มีการบัญญัติถึงนิยามความหมายของ “องค์กรอาชญากรรมข้ามชาติ” เอาไว้อย่างชัดเจน และได้มีการกำหนดถึงผู้มีหน้าที่รับผิดชอบในการสืบสวนสอบสวนคดีความผิดทางอาญาที่กระทำลงโดยองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติเอาไว้ ตลอดจนวางมาตรการในการประสานความร่วมมือกันระหว่างหน่วยงานผู้มีหน้าที่บังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องไว้อย่างดีแล้ว ย่อมทำให้กระบวนการบังคับใช้กฎหมายเพื่อการป้องกัน และปราบปรามองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติในประเทศไทย สามารถดำเนินไปได้อย่างมีประสิทธิภาพแน่นอน
