Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีเป้าหมายเพื่อศึกษาพันธกรณีระหว่างประเทศตามความตกลงว่าด้วยการอุดหนุนและมาตรการตอบโต้ (Agreement on Subsidies and Countervailing Measures : ASCM) และการนำพันธกรณีข้างต้นมาปรับใช้กับข้อกล่าวหาของหน่วยงานที่รับผิดชอบของประเทศสหรัฐอเมริกาที่ว่า รัฐบาลไทยให้การอุดหนุนสินค้า BG PET RESIN โดยการให้สิทธิประโยชน์ตามพระราชบัญญัติส่งเสริมการลงทุน พ.ศ. 2520 จากการศึกษาพบว่า กระทรวงพาณิชย์ (Department of Commerce - DOC) ของประเทศสหรัฐอเมริกาถือว่า สิทธิประโยชน์ตามมาตรา 28 มาตรา 30 มาตรา 31 มาตรา 35 แห่งพระราชบัญญัติส่งเสริมการลงทุน พ.ศ. 2520 เป็นการอุดหนุนที่สามารถตอบโต้ได้ เว้นแต่มาตรา 36 (1) เกี่ยวกับการคืนอากรขาเข้าวัตถุดิบและวัสดุจำเป็นสำหรับการผลิตสินค้าเพื่อการส่งออกเท่านั้นที่เข้าข่ายการอุดหนุนที่สามารถทำได้ ทั้งนี้ หากสัดส่วนของจำนวนวัตถุดิบและวัสดุจำเป็นที่ใช้ในการผลิตสินค้าส่งออกถูกต้องตามที่ได้แจ้งไว้ อีกทั้งมีการบริหารจัดการเศษซาก และของเสียที่โปร่งใสด้วย DOC เห็นว่า มาตรการอุดหนุนที่ปรากฏอยู่ในพระราชบัญญัติส่งเสริมการลงทุน พ.ศ. 2520 โดยนิตินัย และแนวปฏิบัติโดยพฤตินัยจัดเป็นมาตรการอุดหนุนที่สามารถตอบโต้ได้ ดังนั้น DOC จึงมักยกขึ้นมาเป็นข้อกล่าวหา และเปิดการไต่สวนสินค้านำเข้าจากประเทศไทยเสมอ แล้วทุกครั้งก็สามารถก่อกวนทางการค้าได้ แม้ในช่วงการเปิดไต่สวนขั้นต้น การอุดหนุนที่ถูกกล่าวหาจะต่ำกว่าเกณฑ์การอุดหนุนขั้นต่ำที่สามารถตอบโต้ได้ก็ตาม ผู้วิจัยเห็นว่า ความคลุมเครือของบทบัญญัติหลายมาตราของ ASCM ทำให้หน่วยงานที่รับผิดชอบของประเทศพัฒนาแล้วเช่นประเทศสหรัฐอเมริกาใช้เป็นเครื่องมือเพื่อการก่อกวนทางการค้าได้บ่อยๆ
