Abstract:
สินเชื่อเงินสดเอนกประสงค์เป็นสินเชื่อที่มีผลกระทบต่อ การบริโภคและพฤติกรรมการใช้จ่ายของประชาชนอย่างมาก เนื่องจากผู้บริโภคสามารถเข้าถึงแหล่งเงินทุนได้ง่าย เพราะไม่ต้องใช้หลักประกันในการขอสินเชื่อ โดยสถาบันการเงินที่ให้บริการสินเชื่อเงินสดเอนกประสงค์แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มธนาคารพาณิชย์ และกลุ่มสถาบันการเงินที่ไม่ใช่ธนาคาร โดยการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการแบ่งแยกตลาดตามความเสี่ยงของผู้กู้ที่ใช้บริการ ระหว่างธนาคารพาณิชย์และสถาบันการเงินที่ไม่ใช่ธนาคาร และศึกษาถึงปัจจัยที่มีความสำคัญหรือมีอิทธิพลผลต่อความต้องการใช้บริการสินเชื่อเงินสดเอนกประสงค์ วิธีการศึกษาในส่วนแรกจะอาศัยแนวคิดการให้คะแนนเครดิต โดยใช้รูปแบบจำลองโพรบิต ส่วนที่สองจะนำเอาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดมาวิเคราะห์ โดยใช้วิธีกระบวนการลำดับขั้นเชิงวิเคราะห์ และวิธีการจัดอันดับโดยใช้มาตรวัดทัศนคติของลิเคอร์ท ข้อมูลที่ใช้ในการศึกษาได้มาจากการเก็บแบบสอบถามจำนวน 400 ชุด ในเขตกรุงเทพมหานคร
ผลการศึกษาพบว่า ตลาดสินเชื่อเงินสดอเนกประสงค์มีการแบ่งแยกตลาดออกตามความเสี่ยงของผู้กู้ โดยธนาคารพาณิชย์จะให้บริการแก่ผู้กู้ที่มีความเสี่ยงต่ำ ในขณะที่สถาบันการเงินที่ไม่ใช่ธนาคารจะให้บริการทั้งผู้กู้ที่มีความเสี่ยงต่ำและผู้กู้ที่มีความเสี่ยงสูง สำหรับผลการศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจใช้บริการสินเชื่อเงินสดเอนกประสงค์ของผู้กู้ทั้งหมด พบว่า ปัจจัยทางด้านผลิตภัณฑ์สินเชื่อมีความสำคัญมากที่สุด รองลงมา ได้แก่ ปัจจัยทางด้านราคา และถ้าพิจารณาแยกตามคุณสมบัติที่สะท้อนถึงความเสี่ยง พบว่า ปัจจัยที่มีความสำคัญต่อการตัดสินใจใช้บริการของกลุ่มผู้กู้ที่มีรายได้ต่ำ ได้แก่ ปัจจัยทางด้านผลิตภัณฑ์สินเชื่อ และปัจจัยที่มีความสำคัญต่อการตัดสินใจใช้บริการของกลุ่มผู้กู้ที่มีรายได้สูง ได้แก่ ปัจจัยทางด้านราคา สำหรับข้อเสนอแนะเชิงนโยบายมีดังนี้ รัฐบาลควรใช้กฎเกณฑ์ยอดรวมวงเงินกู้สูงสุดต่อคน ศูนย์ข้อมูลเครดิตต้องพัฒนาข้อมูลให้มีความสมบูรณ์ และเป็นข้อมูลปัจจุบัน พร้อมทั้งจัดทำระบบการให้คะแนนเครดิตกลาง เพื่อเป็นแนวทางและมาตรฐานแก่ผู้ประกอบการ และผู้ประกอบการต้องพัฒนาและนำระบบการให้คะแนนเครดิตมาใช้ในการพิจารณาสินเชื่อ