Abstract:
บทความวิจัยนี้ต้องการศึกษาว่าความเป็น “ผู้หญิง” ของผู้กำกับการแสดงละครเวทีมีส่วนสำคัญหรือไม่อย่างไรในการกำหนดเรื่องราวและกลวิธีในการกำกับการแสดงละครเพื่อสื่อสาระกับผู้ชมของตน ผู้วิจัยรวบรวมข้อมูลจากการชมละคร 20 เรื่องในเทศกาล ละครนานาชาติ ที่กำกับโดยผู้กำกับการแสดงหญิงจากเอเชีย 6 ชาติ จากการวิเคราะห์สาระของละคร พบว่าการเป็น “ผู้หญิง” ของผู้กำกับการแสดงนั้นทั้งมีและไม่มีความสำคัญในการพัฒนาและสร้างสรรค์ผลงาน เพราะความเป็นผู้หญิงเป็นส่วนหนึ่งของภูมิหลังของผู้กำกับการแสดง การเลือกเรื่องและสาระที่นำเสนอนั้นสะท้อนความคิดที่ผู้กำกับการแสดงให้ความสนใจ อันได้แก่ตัวตนและคุณค่าของผู้หญิงในสังคม กฎเกณฑ์ที่สังคมใช้บังคับให้ผู้หญิงปฏิบัติ แม้ว่าผลงานละครที่ผู้กำกับการแสดงหญิงนำเสนอนั้นมีความเฉพาะในสาระและตัวละครที่เป็นผู้หญิง แต่ประเด็นที่นำเสนอนั้นมีความเป็นสากล ซึ่งผู้กำกับการแสดงไม่ว่าเพศใดควรให้ความสำคัญเช่นกัน ส่วนการนำเสนอผลงานแก่ผู้ชมนั้น สะท้อนบริบทของสังคมและมีความหลากหลาย มีการค้นคว้าทดลองรูปแบบการนำเสนอที่จะเชื่อมโลกของศิลปะแบบดั้งเดิมกับชีวิตปัจจุบัน