Abstract:
บทความวิจัยประกอบงานสร้างสรรค์นี้อภิปรายแนวคิดเรื่องความจริงกับความลวงในละคร วิเคราะห์บทละครอเมริกันร่วมสมัยเรื่อง Private Eyes ของสตีเฟน ดีตส์ ละครซ้อนละครถึงสี่ชั้น ซึ่งเนื้อหาและรูปแบบเต็มไปด้วยการโกหกและการหลอกให้หลงทาง และอธิบายการดัดแปลงบทละครและการจัดแสดงละครเรื่องนี้ที่โรงละครอักษรศาสตร์เมื่อเดือนมกราคม 2546 โดยเน้นประเด็นการควบคุมการนำเสนอความจริงและความลวงต่อผู้ชมและสรุปความคิดเห็นของผู้ชมและนักวิจารณ์ในประเด็นดังกล่าว