ความรับผิดทางอาญาของผู้คุกคามผู้อื่นโดยใช้อินเตอร์เน็ต

Abstract

การคุกคามเฝ้าติดตามผ่านทางจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ คือ การกระทำใดๆ อันมีลักษณะการคุกคาม ข่มขู่ รบกวนผู้อื่นอย่างต่อเนื่องในช่วงระยะเวลาหนึ่ง เป็นการกระทำที่แทรกแซงสิทธิในความเป็นส่วนตัวของผู้อื่น อันก่อให้เกิดความรู้สึกเดือดร้อนรำคาญ วิตกกังวล หวาดกลัว หวาดระแวงในความปลอดภัย และส่งผลกระทบต่อจิตใจ สภาพร่างกายและการดำรงชีวิตอันปกติสุขของผู้ถูกกระทำและบุคคลอันใกล้ชิดของผู้ถูกกระทำ การกระทำการคุกคามเฝ้าติดตามผ่านทางจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ เป็นการกระทำการคุกคามเฝ้าติดตามต่อผู้หนึ่งผู้ใดเฉพาะเจาะจง โดยมูลเหตุในการกระทำอาจเกิดได้จากหลายสาเหตุ บางการกระทำอาจไม่มีลักษณะที่ก่อให้เกิดอันตรายแก่เหยื่อ แต่หากเป็นการกระทำซ้ำๆ อย่างต่อเนื่องสามารถส่งผลกระทบต่ออารมณ์ความรู้สึกทางลบแก่ผู้ถูกกระทำได้ และอาจนำไปสู่ภยันตรายหรืออาชญากรรมร้ายแรงอื่นๆ ตามมาได้ ประเทศไทยไม่มีบทบัญญัติกฎหมายเฉพาะที่เกี่ยวกับการคุกคามเฝ้าติดตามผ่านทางจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ หากเกิดการกระทำดังกล่าวขึ้นจึงจำเป็นต้องนำบทบัญญัติในพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ประมวลกฎหมายอาญา และประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน เฉพาะส่วนที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบพฤติกรรมการคุกคามดังกล่าวมาบังคับใช้ จากการศึกษาพบว่า กฎหมายที่มีอยู่นั้นไม่มีความครอบคลุมเหมาะสมเพียงพอที่จะนำมาบังคับใช้กับการคุกคามได้ทุกลักษณะที่เกิดขึ้น จึงได้เสนอแนวทางในการบัญญัติกฎหมายและมาตรการทางกฎหมายเพื่อคุ้มครองผู้ถูกกระทำ โดยศึกษาจากกฎหมายและมาตรการทางกฎหมายในต่างประเทศ เช่น การบัญญัติเป็นฐานความผิดทางอาญาเฉพาะ การเพิ่มเติมมาตรการคุ้มครองความปลอดภัยที่เหมาะกับพฤติการณ์ของผู้กระทำ กำหนดสิทธิเรียกค่าสินไหมทดแทนความเสียหายต่อจิตใจจากการกระทำดังกล่าว เพื่อนำมาบังคับใช้กับการกระทำการคุกคามเฝ้าติดตามผ่านทางจดหมายอิเล็กทรอนิกส์หรือการติดต่อสื่อสารอื่นๆ ได้อย่างเหมาะสมและมีประสิทธิภาพ