Abstract:
การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาประสบการณ์ด้านจิตใจของหญิงตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์รูปแบบของงานวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพตามแนวคิดปรากฎการณ์วิทยา มีผู้ให้ข้อมูลคือหญิงตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ที่ตัดสินใจตั้งครรภ์ต่อ ซึ่งเข้าพักพิงในบ้านพักฉุกเฉิน สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรี จำนวน 12 ราย ข้อมูลได้มาด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก การวิเคราะห์ข้อมูลจากบทสัมภาษณ์ด้วยวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่าสามารถจำแนกประสบการณ์ด้านจิตใจ ออกเป็น 3 ประเด็น คือ 1) ประเด็นความทุกข์จากการตั้งครรภ์ ซึ่งเกิดขึ้นจากความกลัวว่าสังคมและคนรอบข้างจะรับรู้การตั้งครรภ์ เกิดจากความรู้สึกผิดที่ทำให้ครอบครัวและคนที่ตนรักต้องเสียใจ และเกิดจากความสูญเสียโอกาสด้านต่างๆ ในชีวิต
2) ประเด็นการพยายามหาทางออกจากปัญหาตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ มีขั้นตอนเริ่มต้นจากความลังเลใจ ไม่แน่ใจว่าการตั้งครรภ์ที่เกิดขึ้นพร้อมหรือไม่พร้อม เมื่อใคร่ครวญแล้วว่าการตั้งครรภ์ที่เกิดขึ้นไม่พร้อม ขั้นต่อมาคือการแสวงหาทางเลือก การเสาะหาข้อมูลจากแหล่งต่างๆ เพื่อประกอบการตัดสินใจเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ และขั้นสุดท้ายการตัดสินใจเลือกตั้งครรภ์ ซึ่งมีเหตุผลและปัจจัยต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ เป็นห่วงตนเอง หมดหวังจากการทำแท้ง ความรู้สึกผิดบาป ความเชื่อเรื่องเวรกรรม การได้รับความรักความเข้าใจกำลังใจจากครอบครัวและคนรอบข้าง การมีหน่วยงานให้ความช่วยเหลือ 3) ประเด็นการได้บทเรียนชีวิต การตั้งครรภ์ทำให้สำนึกคุณค่าของครอบครัวและเพื่อน ทำให้มีความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองสู่หนทางที่ดีขึ้น และได้บทเรียนในการวางแผนอนาคตของตนเองและลูกผลการวิจัยครั้งนี้เป็นแนวทางในการช่วยเหลือฟื้นฟูด้านจิตใจ และเป็นประโยชน์ในการช่วยเหลือทางด้านจิตใจแก่หญิงตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์
